Wij zitten weer een paar dagen in Drenthe. Een huis in het buitengebied, met paarden, kippen en een poes die verzorgd moeten worden. In ruil daarvoor zitten wij nu buiten in het launchgedeelte, houtkachel aan, te genieten van de stilte. Een paar merels fluiten de dag uit, nog en half uurtje en het zal hier aardedonker zijn, en kunnen we de sterren zien zoals je ze zelden ziet.
Zwaluwen vliegen hier af en aan de paardenstal in, de hond, die geheel toevallig net zo heet als de eigenaresse van dit huis, bemoeit zich overal tegenaan, en de kippen gaan hun eigen gang. Daar hoef je weinig aan te doen en ik heb al gevonden waar ze hun eieren leggen, dus die zullen we morgenochtend maar eens proberen.
Sommige mensen wonen hier voor hun lol. Het hele jaar lang. We hebben hier ook al wel eens in de winter gezeten. Ook dan is het hier prachtig. En toch weet ik het niet, of ik hier het hele jaar zou kunnen wonen. Boodschappen doen is vijf kilometer verderop. Er komen per dag 10 auto’s door de straat. Als je hier geboren bent, weet je niet beter. Maar dat ben ik niet. Ik vrees toch dat dit soort vakanties voor mij een uitzondering moet blijven. Dat mijn waardering dan het grootst blijft.
Aan het randje van Amsterdam, bijna op grens van Noord-Holland en Utrecht geniet ik dagelijks van de voordelen van het stadse leven en het buitenleven.
Mijn menagerie komt alleen niet verder dan de buurtkatten, Familie Merel, Koolmees en Pimpelmees.
Voor de veiligheid zorgt Anansi mijn vogelspin.
Rustgevende groet,
LikeLike
Ik wist het! Er is iets niet in orde met jou. De vogelspin! 🙂
LikeLike