Wat mij ergens irriteert, hoewel dat niet helemaal het juiste woord is, is dat mensen niet echt oud worden. Hoeveel mensen er nu al dood zijn ten opzichte van 35 jaar terug, het is niet normaal. Neem nu alle hoofden van de middelbare scholen waarop ik zat, allemaal dood. Ook veel leraren hebben inmiddels het loodje gelegd. En waar slaat het op? Het hoofd van de Mavo waar ik zat, dhr. Bosman, was hooguit 60 destijds. Dan had hij nu makkelijk 95 kunnen zijn, of op zijn minst slechts een paar jaar geleden zijn overleden. Maar nee, de man is al bijna drie decennia dood.
Deze gedachte overviel mij laatst en verontrustte me. Mensen die al van middelbare leeftijd waren toen ik klein was, die kunnen nu toch nog makkelijk in leven zijn? Dat is toch niet teveel gevraagd? Ja, natuurlijk is het wel teveel gevraagd. Ik wil gewoon graag vasthouden aan het verleden, het niet kwijtraken of vervreemden van alles.
Toen ik 16 was, liep er altijd een oude man met zijn hond door de straat. De hond was nog ouder dan hij, dus de man liep voorop, en de hond sjokte er achteraan. Soms poepte hij midden op straat, omdat de hond eenmaal te oud was om het nog te snappen. Ik weet nog hoe hij heette want ik bracht de krant bij hem.
Tot mijn grote vreugde zag ik de man vandaag lopen. Nauwelijks veranderd, wat witter nog en ietsje brozer. Maar hij stak de straat over en liep naar zijn auto. Hij reed dus nog auto ook. Eindelijk werd er eens weerstand aan de tijd geboden.
Even zag ik die oude man midden op straat poepen.
Maar ik ben dan ook al heel erg oud.
En begrijp niet alles zo goed meer.
Vriendelijke groet van een oude man
LikeGeliked door 1 persoon
Ha ha ha, dat is een heel klein beetje mierenneuken Rob En dat in je vakantie.!
LikeLike
Vergeet niet dat al die mannen jou op school gehad hebben.
Het schoolleven is zwaar. #blijkbaar
LikeGeliked door 1 persoon
Weet je zeker dat het niet zijn zoon was?
LikeLike
Zeker ja. Zeg maar 0,1% niet zeker.
LikeLike
Vraag het hem.
LikeLike