Om één ding ben ik toch wel blij, en dat is, ondanks Maxima, dat ik Willem-Alexander niet ben. Je zult elk jaar op je verjaardag je nette pak aan moeten trekken, ergens in een stad op bezoek gaan en je beste humeur moeten meenemen. Zwaaien, lachen en positief praten. Natuurlijk, hij doet het prima en zijn vrouw is onvermoeibaar en weet exact op het juiste moment te lachen, maar toch! Kleine Ariane had er de meeste moeite mee vandaag. Gapen, een iets te serieuze blik en plichtmatig zwaaien. Ik had een beetje medelijden met de kleine meid, die evenwel in wieg is gelegd om prinses te worden.
Maxima lijkt van zo’n dag te genieten. Het protocol heeft van haar wel een koningin gemaakt die de juiste dingen zegt, maar zodra ze muziek hoort staat ze mee te deinen en te zwaaien op een manier waar alle andere leden van het Koninklijk Huis bij in het niet vallen. Op geheel natuurlijke wijze eist ze de aandacht van de camera op en geen enkele andere prinses komt qua charme ook maar bij haar in de buurt.
Nee, als ik koning zou zijn, dan werd het lastig want ik heb heel veel moeite om dingen te zeggen die ik niet meen. En ik weet dat bijna iedereen dat heeft dus lossen veel mensen dat op door dingen te gaan menen die ze niet menen. Ze maken zich dingen wijs die het makkelijker voor ze maken om niet tegen confrontaties aan te lopen. In het bedrijfsleven is het heel normaal om dingen te zeggen en te doen die je niet meent. Je klapt als je baas weer op ongemakkelijke wijze een toespraakje heeft gehouden, je zegt dat je enthousiast bent over het laatste product, en je bent een enorm gedreven persoonlijkheid.
In je vakanties ga je langzaam inzien dat het leven wat je normaal leidt niet klopt. Dat je eigenlijk helemaal niet zo enthousiast bent als je baas je belt. Dat het eigenlijk veel leuker is om rustig op een ligbedje te liggen. Daarom mag je ook nooit lang op vakantie. Omdat het verkeerde gevoel niet mag gaan knagen. Na je pensioen mag dat gevoel komen, want dan ben je niet meer nodig. Vandaar dat prinses Beatrix niet meer meeloopt op Koningsdag. Die is echt helemaal klaar met die onzin.
Wat ik wel echt grappig vond, was dat ze de microfoon van Roy Donders hadden uitgezet. Zo kon de man lekker zingen, en had niemand er last van.
Het is een vak hé, je wordt er in opgeleid en groeit er in, het heeft z’n mooie kanten maar het moet je liggen.
LikeLike
Ik hoop voor Amalia dat ze tegen die tijd niet meer hoeft en haar eigen pad mag kiezen.
Maar ik vrees dat voor haar geldt, een slimme meid is op haar toekomst voorbereid. En ze aan de bak moet.
LikeLike
Je denkt dat ze daartoe gedwongen worden?
LikeLike
Roy? Die man van die jogging pyjama’s? Kan die zingen dan?
Beatrix vond het ‘ambt’ prachtig. Ze nam het doodserieus. Zelfs als tiener al. Van mij mogen ze allemaal thuisblijven op 27 april en lekker lang uitslapen. Als ze wat minder aan de poppenkast zouden meedoen is het zo gedaan met het koningshuis. Voor ‘het volk’ is het een sprookjes soap, een reality show. Daarom zijn ze er gek op.
LikeLike
Nee, die kan niet zingen, daarom hadden ze zijn microfoon dichtgezet. Ik weet niet of het zo gedaan is met het koningshuis. Dan zal toch iemand het stop moeten zetten. En er wordt op zoveel andere manieren geld verspild.
LikeLike