Na de winterstop begroette ik de trainer, een Molukker van mijn leeftijd en wilde hem een hand geven. Ik kreeg een handdruk terug, maar zo’n bovenhandse, alsof je gaat handje drukken, of armworstelen zoals dat ook wel heet onder kakkers. Ik zeg “doe eens even normaal man, ik ben al 47!” Hij ook, dus dat was het kennelijk niet. Het is iets dat je hebt of niet, en ik heb het niet. Komt niet geloofwaardig over. Het enige wat ik geloofwaardig kan is een zogenaamde “boks” als ik zojuist een hele flauwe grap heb gemaakt en iemand snapt hem.
Maar mijn ex-baas deed het ook al bij me. Ook een veertiger maar bij hem zag het er totaal ongeloofwaardig uit, vond ik dan. Ik vind het vooral erg ongemakkelijk. Je moet nogal een stoere, gespierde kerel zijn, liefst met tatoeages, wil zo’n bovenhandse hand er een beetje uitzien. En ik hecht nogal aan het handen schudden als teken van respect, vriendschap en beschaving.
Maar je weet het niet, er zijn wel gekkere dingen gebeurd, en ik kan natuurlijk ook in de midlife crisis komen en voortaan bovenhands gaan. Al zie ik dat niet gebeuren, tenzij ik me aanmeld bij Satudarah, want daar is het juist weer geen gezicht als je een gewone hand geeft.
Mack 
ik denk dat die rare gewonte van drie keer zoenen in de hand is gewerkt door de angst voor handenknijpers.
LikeLike