Eva en de Indiaan.

Ik ben geen groot fan van haar of haar praatprogramma’s, maar nu had ze toch een programma dat me vasthield. Eva Jinek reisde door haar geboorteland en gaf een inkijkje in de Verenigde Staten van Amerika. Precies het inkijkje dat ik wilde want normaal gesproken zie je alleen de extremen en krijg je het beeld van een volkomen geschifte bevolking. Ze bezocht mensen van verschillende bevolkingsgroepen en praatte met hen over het verleden, het heden en de toekomst.

Een van oorsprong Arabische mevrouw, een kapper in een zwarte wijk, een Mexicaanse immigrant, wat blanke bejaarden, allemaal hadden ze een verhaal en een voorliefde voor Amerika. Het verhaal wat vrijwel iedereen vertelde was dat iedereen Amerikaan kon worden, als je Amerika maar in je hart sloot. De zwarten vertelden over Obama, over hoe trots ze waren en over hoe ze nog dagelijks met racisme te maken hadden, en hun levens daarop aanpasten. Dat ze hun kinderen leerden hoe met de politie om te gaan omdat ze anders het gevaar liepen te worden doodgeschoten. Dat ze bang waren voor Trump. De Arabische mevrouw was hartelijk en vertelde dat ze zich had moeten aanpassen, maar ze hoefde haar afkomst en cultuur niet te verloochenen. Maar ook zij was bang voor Trump. De Mexicaanse man zei niet zoveel, behalve dat hij in Amerika een goed bestaan had weten op te bouwen. De blanken vonden het jammer dat er een steeds grotere groep Mexicanen kwam die het niet nodig vond om Engels te leren, en voelden zich een beetje verraden. Maar zeiden ze, we zijn allemaal immigranten, het maakt niet uit waar je vandaan komt, het gaat om wat je doet. De enige echte Amerikanen zijn de indianen.

En dus bezocht Eva een indiaan, die woonde in een omgeving die je bij een indiaan zou verwachten. Hij werd gelijk spiritueel en Eva emotioneel. En ik dacht bij mezelf: Nou ben ik zo’n nuchtere en hoog opgeleide westerling geworden die niet gelooft in rokende stenen en de gebruiken van de Indiaan, maar alles in mij kreeg sympathie voor de Indiaan. Eva onderging de rituelen en moest huilen, en de Indiaan sprak ondertussen wijze woorden. Ik zou het ritueel ook ondergaan hebben, niet alleen om de Indiaan niet te kwetsen, maar omdat kennelijk alles in deze westerling verlangt naar de rust, de wijsheid en de spiritualiteit die de Indiaan bezat. Alsof in mijn DNA geschreven staat dat Indianen oneindig veel meer weten over het leven en de dood. Alsof mijn eerste natuur werd geraakt. Een oude Japanner zou waarschijnlijk een zelfde uitwerking op me hebben. Of een stamoudste in Afrika. Zorgelijk. Want ik ben een gejaagde westerling.

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log, dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

5 gedachten over “Eva en de Indiaan.”

  1. Heb het programma opgenomen en ga zo kijken.
    Keek gisteravond naar The Bridge, en vond één programma genoeg.
    Eergisteravond zapte ik even langs de zenders en zag Linda de Mol. bij haar twee BNers. Heleen van Rooyen, waar ik niets over zeg en Koeman die net heel open vertelde dat ook hij vreemd was gegaan.
    Jezus Mina en dat vertel je dan in zo’n programma. Als zomervulling. Wat staat ons nog in het winterprogramma te wachten?

    Like

  2. Net gekeken. Gisteravond begon ik, maar lukte het doorspoelen niet. Bij uitzendinggemist ging dat een stuk beter, en eigenlijk alleen dat rond die Indiaan.

    Je moet bedenken dat Indianen totaal geen kans krijgen in de USA, behalve voor dit soort kunstjes en het runnen van een casino. Ze hebben daar de ‘status’ die wij hier aan zigeuners toekennen; onbetrouwbaar en wel amusant als waarzeggers. Een Indiaan zie ik dus niet zo snel president van dat land worden, laat staan dat ie kans maakt op een goede baan. Praktisch staan ze nog flink wat treden lager dan de zwarten in de USA.

    Voor de rest een mooie uitzending. Het sloot aan bij mijn eigen en inmiddels zeer oude ervaringen van rond 1990. US-burgers kan je niet vergelijken met Nederlanders en zij doen dat ook niet. Ze vergelijken zich met Europeanen. Punt is weel dat de USA veel homogener is dan Europa. Wij krijgen hier alleen de extremen te uit dat land te zien. Zij zien van Europa ook alleen de extremen en hebben net zo’n verknipte kijk op onze maatschappij. Mijn tante in de USA denkt dat in NL alleen maar drugsverslaafden rondlopen die de hele dag abortussen uitvoeren.

    Ze vinden de USA allemaal fantastisch tenzij ze een keer naar Europe zijn geweest. Dan is op eens the Netherlands of Italy fantastic. Heel veel mensen komen dat grote land nooit uit en moeten zich dus baseren op hun nieuws over het buitenland en op die manier is je eigen land altijd het beste.

    Geliked door 1 persoon

  3. Klopt nog steeds goed, wat Ximaar zegt. Toch heb ik inmiddels ook regelmatig van (deels) native Americans gehoord die een normale maatschappelijke positie hebben bereikt.

    Like

Zegt u het maar

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.

%d bloggers liken dit: