Eén ding is zeker, het werd mij vanochtend even teveel in de auto. De aanslag in Nice, die hakte erin. Ik wilde ze gisterenavond al te lijf, maar ik wist niet wie ze waren. Ik heb geen idee. Het enige wat je kunt doen is niks. Later op de dag bleek ook nog dat een van de slachtoffers een Amerikaanse collega van me is. Tenminste, in die zin dat hij bij hetzelfde bedrijf werkte als ik.
Toen was er ineens een coup in Turkije. Je krijgt niet eens meer de tijd om te rouwen of je moet je alweer om het volgende druk maken. Maar het zal wel los lopen. De soldaten zeggen dat ze het goed voor hebben met het volk, en soldaten zijn betrouwbaar.
De Tour, die fietst overal tussendoor. En misschien wel terecht. Zeker als de renners herdenken bij de etappewinst. Wij gaan binnenkort op vakantie. Naar Zuid Frankrijk. Precies tussen de bosbrand en de aanslag in. Nog een ding is zeker, ik ga daar vakantie houden. Niet omdat de wereld mij niet interesseert, maar juist om even afstand te mogen nemen.
Aha, je gaat er dus naartoe om er afstand van te nemen. 😉
LikeLike
Ik wens jullie een vredelievende en veilige vakantie.
Vriendelijke groet,
LikeLike
Als je sowieso een beetje uit je evenwicht bent, kan deze wereld heel verpletterend zijn. En of er nu echt meer gebeurt dan ‘vroeger’, of dat het komt doordat er achter elke boom tegenwoordig iemand met en camera en Twitter of Facebook op zijn smartphone staat…?
Fijne vakantie, Mack. Geniet ervan!
LikeLike
He Mack, fijne vakantie voor jullie en houd vooral afstand.
LikeLike