Vergeving

Ben gewoon te moe om te schrijven. Tenminste wel voor een samenhangend en interessant logje. Dat ligt er uitsluitend aan dat het laat is en ik wat ouder word. Als je ouder wordt, moet je eerder naar bed en wat vaker plassen. Zelfs het verhaal over onze hond die vermoedelijk vergiftigd is -het gaat nu weer prima met haar- wat ik net poogde te schrijven, kreeg ik niet op een goede manier op papier. Het werd te vaag. Nou ja, misschien is ze helemaal niet vergiftigd, maar kregen twee andere honden uit de buurt toevallig precies dezelfde verschijnselen na het eten van rondgestrooide balletjes. (boilies) We zijn weer 100 euro armer na twee bezoekjes aan de dierenarts. En die maakte twee keer toe een foute diagnose, want de hond zou pijn in zijn rug hebben.

Nu kunnen honden niet praten, maar rugpijn leek mij vergezocht. Bovendien maakte de hond af en toe een beweging waarvan ik zeker wist dat iemand met rugpijn die niet maakt. Ter verdediging van de dierenarts vertoonde ze ook wel raar gedrag voor een vergiftiging. Want op drie poten gaan lopen staat toch niet beschreven als het eerste symptoom van vergiftiging.

Nou ja, nu ik in de eerste zin aan mijn onmacht toegaf, – ik ben te moe- lukt het nu ineens wel. Dat zouden we vaker moeten doen, toegeven aan onmacht. Ik voelde gelijk hoe u mij vergaf, en dat was al genoeg. Kan ik nu eindelijk gaan slapen, op deze vaderdag, 19 juni.

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log, dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

9 gedachten over “Vergeving”

  1. Nog wat ouder en je gaat weer laat naar bed.
    Een lief honden logje.
    Wel valt mij bij terugkomst van de vakantie op dat Nederland sterft van de honden. ’s Avonds lopen de bewoners van de ene wijk de honden uit te laten in de andere wijk en vice versa.

    Like

  2. Een andere dierenarts zoeken is mijn advies.
    Dat vroege slapen en het vele plassen schijnt alleen maar erger te worden.
    Daar helpt geen dierenarts tegen …..

    Regenachtige groet,

    Like

  3. Kwam via het Raam Open bij je binnenvallen en zie de diepte in je zelfreflectie. Kracht uit onmacht is zinvol, het is voor de meesten van ons een onuitputtelijke bron. Maar ik als bijna zestiger wil jou als veertiger wel voor een andere valkuil waarschuwen: voordat al je helden je in de steek gaan laten moet je eens je heen kijken wie hun plaat kunnen innemen. Een paar frisse jongens en meiden met “it” en je kunt er je hele leven op voort.

    Like

      1. Afijn, anderhalf jaar na dato lees ik dit ook eens. Deze schrijver bedoelt inderdaad zeer waarschijnlijk ‘pit’, want zulke jonge / inspirerende mensen heeft hij om zich heen. 😉

        Like

Zegt u het maar

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.

%d bloggers liken dit: