Preventieassistente

Een week of twee geleden was ik bij de tandarts. Mijn vorige tandarts was een luie VVD’er, op wie ik erg gesteld was, totdat hij er genoeg van had en een briefje stuurde met de mededeling dat hij nu genoeg geld had en dat zijn patiënten het konden uitzoeken. Bij hem zat ik 20 jaar lang in de stoel, meestal had hij drie minuten nodig voordat zijn oordeel klonk. Perfect, luidde dat vrijwel altijd. De dorpstandarts met praktijk aan huis was hij. Ongelofelijke luiwammes en schuinsmarcheerder. Maar wel een fijne vent.

Na hem kwam ik een jaar of vijf geleden bij de nieuwe praktijk in Vaassen terecht. Mijn leven kwam op zijn kop te staan. Was ik gewend fluitend naar de tandarts te gaan en complimenten te krijgen, hier gingen ze met een haakje onder mijn tandvlees en zeiden dat ik moest flossen of rageren. Daar had ik helemaal geen zin in. Zeker niet omdat het me nooit eerder verteld was en ik nog maar 1 gaatje had gehad in 40 jaar.

Maar goed, als ze maar lang genoeg doorzeiken, ga je het vanzelf geloven, vooral als je dit soort ellende deelt op social media of weblog, want dan zijn er altijd mensen die het met de moderne tandarts eens zijn. Je kunt ook overal op tandartssites lezen dat je tanden op een gegeven moment uit je bek vallen als je niet flost, stookt of ragert. Bij mijn opa’s en oma’s in elk geval niet, hoewel ik die van mijn vaders kant verdenk van flossen. Ze zijn allemaal minimaal 85 geworden met hun eigen gebit, dus de tandarts heeft geen gelijk.

Maakt niet uit, er is een verschil tussen het hebben van gelijk en het krijgen ervan. Deze tandarts krijgt wel gelijk. Dus inmiddels ga ik twee weken voordat ik voor een controle moet aan het rageren. Na een dag of vier heb ik eelt op mijn tandvlees en bloedt het niet meer na het rageren. Als je er gewoon afblijft, bloedt er ook niks, maar dat zal wel weer te simplistisch gedacht zijn.

Lang verhaal kort, ik had goed gepoetst volgens de tandarts en het tandvlees zag er ook goed uit, er moest alleen wat tandsteen verwijderd worden. “Prima, ga je gang,” zei ik. Maar nee, ik moest er speciaal voor terugkomen. Gezeik. Vanochtend dus. Het was me al opgevallen dat op de e-mail die ik kreeg stond dat de behandeling ongeveer 45 minuten in beslag zou nemen. Vond ik wat lang voor tandsteen verwijderen. Maar ik ben er dus ingetrapt. Ik zat bij de preventieassistente voor een gebitsreiniging. Ongelofelijke onzin voor 80 euro. Kreeg te horen dat ik niet goed poetste, (ik had enorme haast om er te komen vanochtend) en dat mijn tandvlees ontstoken was.

Voor het eerst heb ik angst voor de tandarts. Niet omdat ik bang voor haar ben, maar omdat ze mij een doemscenario voorschotelt van losse, rotte tanden. Ze spelen in op je angst. Net als de postcodeloterij en de winterbandenmaffia doen. Die angsten heb ik inmiddels achter me gelaten en ik tart het lot op zomerbanden in de winter. En dat gaat ook gebeuren met de preventieassistente. Het kan nog even duren, maar ook deze angst overwin ik.

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log, dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry. Toon alle berichten van Mack