F2

Vanochtend stond een voetbalwedstrijd van Hans op het programma. Ze moesten tegen de ongeslagen koploper, Robur et Velocitas, de oudste club van Apeldoorn, 56 doelpunten voor en 2 tegen. Dat boezemde angst in. Ze hadden twee spelers, de nummer drie en de nummer vijf, die het elftal droegen, dat werd snel duidelijk. Nummer vijf was een grote jongen, nummer drie een kleine behendige linksbuiten. Na één minuut stond het al 1-0 door de nummer vijf van de tegenstander.

Maar het team van Hans vocht, en Hans het hardst. Hij liep het hele veld over en keer op keer wist hij de nummer vijf uit te schakelen. Hij was geconcentreerder dan anders. Maar er was geen doorkomen aan. Het team van Hans kon geen vuist maken. Vlak na rust werd het 2-0, wat gezien het overwicht, nog erg mee viel. De veel scorende spitsen van het team van Hans kwamen er niet aan te pas. Deze keer tegen de sterke tegenstander was Hans de uitblinker. Hij heeft pas één keer gescoord, nét in de wedstrijd waar ik niet bij was twee weken terug. Hij heeft geen goede trap, maar hij raakt zelden de bal kwijt. En uitgerekend hij brak door, tegen deze tegenstander. Hij kreeg die ene kans door vanaf de zijkant vrij voor de keeper te komen. Hij wilde schieten maar zag Lotte, het enige meisje in het team, maar een van de besten, nog vrijer staan. Hij gaf de bal aan haar en zij schoot hard in de hoek. Onhoudbaar. Ik, die twee maanden geleden me nog geneerde voor schreeuwende ouders langs de kant, kon er niks aan doen en juichte alsof PSV zojuist het landkampioenschap binnenhaalde. Hij was zo trots. Hij gaf de bal af. Het was 2-1, en dat was de eindstand. Een schitterende verliespartij.

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log, dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry. Bekijk alle berichten van Mack