Ik heb het nu drie keer geprobeerd, maar ik kom niet tot een verhaal. Ik leg mijzelf de druk op om tot een logje te komen, maar alles wat ik in mijn rampzalige jeugd heb meegemaakt, staat al beschreven. En de dagen op mijn werk staan ook al niet bol van de spanning, al denken sommigen van wel, alleen vanwege het feit dat als ze me proberen te bereiken, ik in het buitenland ben. Puur toeval, en ik hou niet eens van in het buitenland zijn voor niet-vakantie doeleinden. Kortom, schrijversblok. Is ook eigen schuld, want ik Wordfeud tegenwoordig en als er iets dodelijk is voor je fantasie dan is het wel Wordfeud. Ik herinner me een strip van Jean, Jeans, et les enfants waarin Jans verzuchtte dat haar man als hobby kruiswoordpuzzels deed. Wordfeud is niet anders natuurlijk, al zit er een competitieelement in. Je voelt je toch weer even op en top atleet als je zo’n Feud gewonnen hebt. En atleet, dat heb ik me lang niet meer gevoeld.
Vroeger als ik sprong, dan sprong ik. Nu kom ik vooral neer en schudt mijn rug na. Afgelopen vrijdag, na alle fysieke ongemakken van de laatste tijd, ging ik door mijn rug. Ik voelde me echt een ongelukkig wrak. Ik moest nog naar de tandarts ook, om een gaatje dat bij nader onderzoek geen gaatje bleek te zijn, te laten vullen. Gelukkig vond ze na lang zoeken een andere zodat ik lekker op de stoel kon blijven liggen. Zo’n tandartsstoel geeft overal ondersteuning en vergeleken bij mijn rugpijn stelt boren niks voor. Mijn vroegere tandarts vond nooit gaatjes, maar deze juffrouw maakt gebruik van hulpmiddelen om gaatjes te vinden. Ze zei dat het in verband met mijn rug ook wel op een ander moment mocht, maar geen denken aan. Boren met die hap. Nu is mijn gebit weer gaatjesvrij en ik ben wonderbaarlijk snel hersteld van vrijdag. Ik heb wel gelopen, dat wel, want ik wil er iets aan doen. Mijn been protesteert nog steeds een beetje, maar niet genoeg om me te beperken bij het lopen. Ik ben 1,89 en 89 kilo, wat de perfectie benadert. Het enige dat nog moet gebeuren is sterkere spieren kweken. Opdrukken, dat ga ik doen. Oh nee, push-ups, zo heet dat. Mijn record is 78 keer, maar toen woog ik slechts 78. Nu moet ik dus 89 keer kunnen halen. Ik kom er weer aan!
Mack 
Waarom schrijf je niet over dat kippenvel, tranentrekkende moment dat onze majesteit, hare koninklijke hoogheid, ons moedertje des vaderlands, kwam vertellen dat ze eindelijk met pensioen ging?
LikeLike
Aan Wordfeud moet ik dus eigenlijk maar niet beginnen 🙂 En je gaat er ook nog ‘ns ZO lang van stilzitten, dat je door je verstijfde rug gaat?
LikeLike
Ik heb er geen tranen bij. Ik weet alleen dat ze ons land goed geregeerd heeft de afgelopen 33 jaar. Geen premier had iets in te brengen bij haar. Dat wordt straks anders. Vandaar dat nu het moment is aangebroken dat mijn dictatorschap gaat gelden. Zoals de Maja’s voorspeld hebben.
LikeLike
@Jolie: ik zou het niet doen. Het is verslavend, het kost tijd en het kost je je rug. Als het goed is heb je er helemaal geen tijd voor.
LikeLike
Goeiedag, 78 keer; daar ben ik nooit ook maar in de buurt van gekomen…
LikeLike
@Mack: ik neem aan dat je meegewerkt hebt aan dit Inbox51-spotje. http://www.speld.nl/2013/01/15/nederland-vanaf-1-februari-een-dictatuur/
LikeLike
Een onderdanig dictatorschap dus. Dat is weer eens wat anders!
LikeLike
Ximaar: klopt. Dit is precies mijn idee van hou je een land moet leiden. Enig nadeel is dat je wel volstrekt afhankelijk bent van de kunde van de dictator, maar laat dat maar aan mij over.
LikeLike
Dat opdrukken is wel belangrijk als dictator hè. Zo’n Poetin vertoont zich ook regelmatig in allerlei sportieve omstandigheden.
LikeLike
Met een nieuwe hond ben je weer volop in beweging met je hele lijf 😉
LikeLike
Nee hoor, ik heb ooit eens een sessie gehad met Pinochet, Chauzesku en Amin, die Amin kon zich nog niet een keer opdrukken, toch keken we allemaal tegen hem op.
LikeLike
Dat doen alle onderdanen van een dictator als ze eenmaal op de grond liggen.
LikeLike
Oefeningen voor de buik- én de rugspieren zijn belangrijk bij een zere rug.
LikeLike
Irene: 🙂
LikeLike