De situatie doorzien

Wat ik altijd razend knap vind is hoe snel de hersenen van een vrouw kúnnen werken. Het gebeurt me eigenlijk al 12 jaar, maar pas vanavond konden mijn eigen hersenen pas volledig volgen wat er nu gebeurde. Linda vroeg mij het brood voor de kinderen voor de volgende dag klaar te maken. Als ze dat vraagt heeft ze het druk en gaat ze zelf andere dingen doen die moeten gebeuren voor de volgende dag. Ik smeer het brood, zonder daar volledig bij na te denken en ondertussen voeren we een gesprek. Om dat gesprek te kunnen voeren gebruik ik mijn rechterhersenhelft, terwijl in mijn linkerhersenhelft gedachten hun eigen gang gaan. En dan is de hersencapaciteit verbruikt, terwijl ik ook nog moet nadenken over wat de kinderen op brood willen. Tijdens het smeren, en tijdens het gesprek kan Linda mij ongeacht haar eigen werkzaamheden nauwlettend in de gaten houden. Als ik iets verkeerds op brood doe, heeft ze dat in de gaten voordat ik het zelf in de gaten heb, en voordat ik erop kan anticiperen heeft ze het al uit mijn handen gepakt, het terug in de koelkast gezet en mij het juiste gegeven. Nog voordat ik de kans krijg om het zojuist gesmeerde brood in verkeerde broodtrommels te doen, is ze al bij me, zet de broodtrommels terug in de kast en geeft me de goede. Ondertussen houdt ze het gesprek ook nog gaande. Vanavond realiseerde ik me tijdens dit alles voor het eerst wat er nu eigenlijk gebeurde. Het ging allemaal veel sneller dan dat ik kon bevatten, maar ik begreep wel voor het eerst wat een enorme rekenkracht er in de vrouwelijke hersenen aanwezig is tijdens huishoudelijke taken. Vandaar dat ik er nu pas over kan berichten.

Onbekend's avatar

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

20 gedachten over “De situatie doorzien”

  1. Het zit niet in de processor, maar in de prioritering. Als je met de rechter muisknop en een leeg stukje taakbalk klikt, dan kan je kiezen voor taakbeheer. In het tabblad processen staat een kolom CPU met daarin getallen. 99 is de hoogste prioriteit en 00 geen prioriteit. Bij mannen staan de meeste taken op 00, alleen bij de taken sportauto, voetbal, mooie vrouw en wereldpolitiek schiet dat omhoog. Krijgen dus alle prioriteit. Bij vrouwen scoren dergelijke taken vrijwel niet, maar krijgen de taken zorg voor kinderen (inclussief man) en soaps de hoogste prioriteit.

    Like

  2. Ik denk dat Xiwel gelijkt heeft hoewel het interessegebied niet bij iedere vrouw bij soaps ligt. En ik kijk heel vaak voetbal ’s avonds en mijn man smeert altijd het brood.
    Het is interesse gecombineerd met onvermogen. Als jullie dat zwijn moesten vangen, dan moesten jullie dat zwijn vangen. Duidelijk. Wij moesten ervoor zorgen dat iedereen in die grot zich een beetje gedroeg, de puinzooi onder controle houden en ongewenste gasten de hut uitslaan. Ontslaat jullie trouwens niet van de verplichting de mannelijke hersens aan te passen aan deze tijd.

    Like

  3. Plus dat zwijn van huid en haren ontdoen, in stukken hakken en in het vuur gooien. Want de mannen waren zo moe van de jacht, dat ze alleen maar achterover konden leunen en in dat vuur staren.

    Like

  4. Zie je, ik word nu alwéér bang dat ik eigenlijk stiekem …opgezadeld ben met mannenhersens 😉

    Maar gelukkig sprak mijn wederhelft vanochtend nog in termen van: “dat klinkt als Zeuren”, toen ik het over het Opruimprobleem-in-huis had (ik ben nl. de enige die dat heeft: mijn huisgenootjes kunnen niet GENOEG rommel om zich heen neerleggen 😉 😉 dus zolang ik nog “klink als een zeur” is er GELUKKIG nog IETS Vrouwelijks in mijn hersenen aanwezig 😉

    Like

Zegt u het maar

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *