Solo

Gisterenochtend las ik in de krant dat er een documentaire kwam over een man die als eerste van Tasmanië naar Nieuw Zeeland wilde oversteken in een kajak. De documentaire duurde tot 0:45 uur, maar ik wilde het zien. Opnemen had gekund, maar de praktijk is dan dat ik het niet meer terugkijk.

De Tasmaanse zee is zo ongeveer de ruigste zee ter wereld met golven van 15 meter hoog. Andrew had zich voorbereid maar toch vond iedereen het een krankzinnige stunt. Sommige mensen hebben zo’n hang naar het avontuur dat ze bereid zijn hun leven te wagen. Zijn vrouw huilde toen hij ging, zijn kleine zoontje riep hem vrolijk na, en hij barstte in een huilbui uit toen hij wegvoer, en vroeg zich hardop af waarom hij het deed. Dat was het moment waarop hij had moeten omkeren.

De kajak kon hij waterdicht afsluiten als de zee te ruig werd, en als hij moest slapen. Hij wurmde zich dan helemaal in de kajak, trok een deksel over hem heen en zo kon hij slapen, al was er minder ruimte dan in een doodskist.

Op de dag dat hij aan zou komen, dertig mijl uit de kust van Nieuw Zeeland kwam er bij de kustwacht een zwak noodsignaal binnen. Het was Andrew en zijn boot was zinkende. Zijn boot en zijn camera werden teruggevonden, Andrew nooit. De golven hadden hem toch te pakken gekregen.

Door deze stunt liet hij zijn vrouw en zijn kleine zoontje achter. Om zijn honger naar avontuur te stillen. Zijn intens verdrietige vrouw sprak geen kwaad woord over hem, maar ik vond de sympathieke Australiër maar een domme egoïst. Dat je dom bent daar kun je niet zoveel aan doen, maar dat je zo’n enorm risico neemt en je vrouw weduwe wordt en je zoontje zonder vader moet opgroeien door jouw onverantwoorde actie, daar kan ik geen waardering voor hebben. Wees dan een vent en ben wat laffer.

Lost Kayak at sea

Onbekend's avatar

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

4 gedachten over “Solo”

  1. Niet gekeken. En hoef het ook niet te zien.
    Lees een boek van Lars Kepler en kan er moeilijk mee stoppen ’s avonds. Alleen even naar het zwemmen van Ranomi gekeken.

    Like

Laat een reactie achter op Fien Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *