Lieke

Tammar wilde een spelletje voordat ze naar bed moest. Ik wilde dat niet. Dan wilde ze een boekje. Ik zei: “Nee, ik ga een verhaaltje vertellen.” Het verhaaltje ging over Lieke.

Lieke ging barbecueën samen met haar broertje en haar vader en moeder. Lieke vond de komkommer zo lekker dat ze steeds een stukje pakte, maar haar vlees at ze niet op. Haar mama zei: “Lieke, blijf nu van de komkommer af en eet eerst je vlees op.” Lieke luisterde echter niet, en pakte weer een stukje komkommer. En toen gooide ze haar drinken om. Zo op haar bord. (Tammar luisterde aandachtig met haar duim in haar mond) Mama werd boos. Na het eten wilde Lieke nog even buiten spelen. Papa zei: “dat is goed, maar als ik je roep, gaan we zonder zeuren naar bed!” “Oke,” zei Lieke. Maar toen papa riep, luisterde Lieke niet. Nee, ze rende weg en papa moest haar vangen! (Hier begonnen Tammar’s ogen te stralen) En toen papa haar had, begon ze heeeeel hard te gillen. En ze riep: “Laat me los, ik wil zelf lopen!” Maar toen papa haar losliet, rende ze weer weg. (Hier had ze door dat het over haar ging) Papa pakte haar en sleurde haar de trap op. Lieke wilde niet uitkleden dus papa moest haar uitkleden. Dat ging nog niet makkelijk. Lieke ging in elkaar gedoken zitten zodat papa haar niet kon uitkleden. (Dat ben ik, zei Tammar) En toen hij haar eindelijk uitgekleed had, zette hij haar onder de douche. Lieke begon te krijsen. “Heet heet, koud, koud,” en ze sprong weer onder de douche vandaan. En toen viel Lieke. Boem. En Lieke begon nog harder te krijsen. “Eigen schuld,” zei papa. (Dat ben ik, riep Tammar weer) Papa waste haar haren. “Handdoek, handdoek, riep Lieke die prik in haar ogen had gekregen. (Dat ben iihhiiik, zei Tammar)

Ben jij dat, Tammar? Nee hoor, dit gaat over Lieke. Tammar gaf mij een kus en een knuffel en liet zich niet meer horen nadat ik de deur achter haar dicht trok.

Onbekend's avatar

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

13 gedachten over “Lieke”

  1. Hahaha, ik moet steeds weer lachen om dat ‘Laat mij los!’ Erg vermakelijk om te lezen, alhoewel ik vermoed dat jij daarna in coma op de bank neerstort.

    Like

  2. @Laurent: Nu wil ik toch even kwijt dat ik daarna gewoon meer dan een uur gestudeerd heb. Dus enig bikkelgehalte kan mij niet ontzegd worden.

    Like

  3. Ah, wat lief! Maareh, mijn zoontjes moesten altijd een dubbelgevouwen, nat washandje voor hun oogjes houden als ik hun haartjes waste. Dan kregen ze er nooit ‘prik’ in 😉 Overigens zou ik er een moord -op Henk Kamp e/o Leers bijvoorbeeld- voor over hebben om nog eens zo’n avondje terug in de tijd te kunnen… So count your blessings!

    Like

  4. Je kunt speciale klepjes kopen tegen shampoo in de oogjes, maar gelukkig is dat hier nooit nodig, weet niet wat het geheim is. Washandjes kan ik me wel herinneren, maar weet niet meer bij welk kind.

    Als ik die taferelen zo eens hoor moet je Tammar maar eens een week op trainingskamp hier sturen, ik beheks haar wel even, je weet niet wat je terugkrijgt!

    Like

  5. Bertie: het schoot me te binnen tijdens het douchen. Ik dacht, die zal ik straks eens even terugpakken. En als je zo’n idee hebt, dan deert het al niet meer wat ze allemaal bij elkaar schreeuwt. 😉

    Like

  6. Jammer, ik had graag een paddensoepje en kruidenbrouwseltje op haar losgelaten.

    Maar je hebt gelijk, ze is leuk zoals ze is, ik kan me voorstellen dat ze jullie bij vlagen tot wanhoop drijft, maar zoals ik al tegen Linda zei… ze maakt me vreselijk aan het lachen, en dat is een goed teken. Elyas is ook zo’n boef in het kwadraat, maar daar staat tegenover dat er altijd wat te beleven is met hem.

    Like

Laat een reactie achter op Mack Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *