Hoera

Mijn ingezonden gedicht voor de dodenherdenking werd afgekeurd. Ik had me een dag vergist volgens het Comité. Jammer, verder vonden ze het erg goed.

Hoera, het is vijf mei, we zijn allen blij, want de Duitsers marcheren niet meer in een rij. Hun schietgeweer doet het niet meer. We zijn weer vrienden en alles is vergeven en vergeten en niemand heeft meer last van zijn geweten. Nee, een oorlog is niet fijn maar nu kunnen we weer vrienden zijn. Hoera, het is vijf mei, we zijn weer vrij, de Duitsers vechten niet meer zij aan zij. Hitler is dood, hoera hoera, de koningin hoeft niet meer te vluchten met de boot. De luftwaffe bestaat nog wel, maar dat staat nu onder navo-bevel. Hoera, de bezetter is verjaagd en alle kopstukken zijn aangeklaagd. Ze zijn opgehangen aan hun nek, hoera, hoera, dat vonden we te gek. Geen razzia’s meer een geen verdwenen fiets, nee oorlog vind ik niets.

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry. Toon alle berichten van Mack