Ergens in 1970 zong Wim Sonneveld over het dorp. Een lied waarin hij zijn zorg kenbaar maakte over de nieuwe tijd, net wat u zegt. Ik vraag mij af wat hij van deze tijd gevonden zou hebben. Want soms verlang ik weer naar de tijd waarover Sonneveld bezorgd was. Het internetloze en gsm-loze tijdperk, waarvan ik me herinner dat het het een prima tijd was en waarin mensen in hun waarde werden gelaten. De wereld was nog wijd en emigreren stond gelijk aan een afscheid voor altijd. De zorgen waren kleiner en overzichtelijker. Mensen gingen nog niet massaal dood aan kanker, ze gingen gewoon als het hun tijd was. En de politiek werd nog bedreven door mensen tegen wie je opkeek.
Kortom, ik word oud en ik voel hetzelfde als Wim Sonneveld. De kans is groot dat over veertig jaar een klein jongetje van nu terugverlangt naar deze tijd, waarin je nog een vrije wil had, en als je dat wilde, je kon verstoppen zonder dat iemand wist waar je was. Naar de tijd toen het zelfmoordpercentage nog niet op 60% lag. De brainchip die iedereen bij zijn geboorte krijgt geimplanteerd vraagt wel veel van je stressbestendigheid. Goed, je kunt overal en altijd met iedereen over de hele wereld communiceren, er zijn geen vragen meer waarop je het antwoord niet weet, en iedereen krijgt dagelijks een afgemeten dosis dopamine en pijnstillers ingespoten, maar het voelt toch wel erg kunstmatig aan, dit leven.
Maar waar dit lied over ging…geen idee.
Mack 
Zonder je logje gelezen te hebben wil ik even zeggen dat ik dit een van de mooiste liedjes uit de Nederlandse muziekgeschiedenis vind. En nu eens even kijken wat je er allemaal over te melden hebt.
LikeLike
En verder ben ik het met je eens, ik had het zelf kunnen schrijven, volgens mij heb ik ook ooit zo’n log geschreven.
Waar het lied over gaat, ik weet het ook niet echt, hoewel ik daar wel van heb mogen proeven als ik in mijn geboortedorp kwam, ik logeerde er nog regelmatig bij mijn oma. Daar was het nog als een écht dorp. Ik kwam met mijn oma wel op meer plekken waar het echt nog heel erg dorps was, niet te vergelijken met het huidige leven of het stadsleven van toen.
LikeLike
Hij zingt over een fictief dorp. Maar het lijkt, zoals heel veel dorpjes, op een dorp waar ik geboren ben. Zo’n dorp met een paar duizend inwoners. Waar meneer pastoor, de dokter, de dominee en de burgemeester het voor het zeggen hadden.
Waar je op zondag niet mocht zwemmen. Waar, naast de basisschool, alleen een mulo was. Dus als je iets meer verstand had, mocht je elke dag, in weer en wind, fietsen naar de grote stad.
Waar iedereen alles wist van iedereen. Zo’n dorp, waar je, zodra je achttien bent en mag studeren, zo vlug mogelijk uitvlucht.
En waar je, tot je stomme verwondering, als je getrouwd bent en kinderen hebt, weer naar terugkeert om er met plezier te wonen.
LikeLike
De tekst is van Friso Wiegersma en gaat over diens geboortedorp Deurne te Brabant.
LikeLike
Yukiko: Linda is het helemaal met je eens over een van de mooiste Nederlandse nummers ooit, en ik ook wel.
Laurent: Deurne lijkt op Drunen. Dus ik herken het.
LikeLike
http://www.muzikum.eu/int/nl/127-5273-74538/jean_ferrat/la_montagne-vertaling.html
Het origineel is van een Fransman en gaat over de trek van de jeugd naar de grote steden. In NL valt dat erg mee, maar in Frankrijk levert het veel spookdorpen op met maar een paar oude overblijvers. Het gaat over de heuvelachtige gebieden en dat valt moeilijk te vertalen in het Nederlands, dus werd het Dorp op dezelfde muziek geschreven met als grote overeenkomst nostalgie.
Zelf vind ik cabaret uit de 30’er en 60’er erg leuk. Toen werd er wat afgeklaagd over rijke zakkenvullers en de politiek die er alleen voor de rijken was. Veel zaken veranderen niet, men blijft elkaar bangmaken met van alles en nog wat.
Het dorp waar ik opgegroeid ben is pas goed veranderd. Alles kon over het water en het dorp was vol met leuke kleine bruggetjes. Daar is nog maar een paar procent van over. De meeste sloten zijn nu asfaltwegen, de verkeersoverlast kunnen ze al 25 jaar niet oplossen en ik voel me tegenwoordig veiliger in de stad.
LikeLike
Wat Yukiko zegt, een van de allermooiste, zo niet de allerallermooiste liedjes.
LikeLike
Ik lees Ximaars reactie en vraag me af waar ik eigenlijk ben opgegroeid.
LikeLike
Het dorp waar ik ben opgegroeid,Beek (L), is merkwaardigerwijze niet zo heel veel veranderd in de veertog jaar dat ik het gekend heb, en dat komt omdat er altijd al zelfs voor een dorp weinig gebeurde. Vond ik dat vroeger saai, toen ik er later in de weekends kwam in de laatste tien jaar van mijn moeders leven vond ik het geruststellend. Alles bleef er zoals het was, ik vond het heerlijk ontspannend. De tijd stond er stil.
LikeLike
Typisch zeg, ik wist wel dat het liedje in het Frans ook bestond, maar nooit zo echt bij stilgestaan dat dat het origineel was, ik dacht gewoon dat de melodie gebruikt was, maar nu snap ik ook waarom.
LikeLike