Het concert dat eruit sprong.

Yukiko schreef een logje over haar, laat ik zeggen, aparte muzieksmaak. En dat ze wel wist dat haar muzieklogjes niet gewaardeerd worden door haar trouwe aanhang. (Bedoelt ze mij mee.) Ze meldt dat ik geen muzieksmaak heb, maar voor het geval dat de andere lezer van haar blog thuis is, laat ze een hele kleine mogelijkheid open dat het aan haar zou kunnen liggen.

Nu is met muzieksmaak iets vreemds aan de hand. Over smaak valt prima te twisten, je moet het alleen niet willen opdringen aan een ander. Ik zou dat ook nooit doen, sterker nog, ik zal u eens een geheim vertellen. Ik ben Elvisfan. Daar hoort u van op hè? Muzieksmaak is al net als een politieke keuze. Je moet en zal je overtuiging delen met een ander in plaats van er zelf van te genieten. En natuurlijk, ik vraag me ook wel eens af of sommigen op hun gehoor af gaan of op hun muzikale omgeving. Maar ja.

Het was denk ik in 2004 dat ik naar een concert van Gé Reinders ben geweest. Nou ja, concert, een theateroptreden. Gé Reinders hoorde ik midden jaren negentig voor het eerst en hij is altijd blijven hangen. Ik liet zijn naam hier en daar vallen en niet veel later stond hij op nummer 67 in de top 2000. Om weer niet veel later nog door te stoten naar de 27e plaats. Maar ook in mijn omgeving bleef mijn bewondering voor Gé niet onopgemerkt. Voor mijn verjaardag kreeg ik twee kaarten voor zijn theatertoer. Linda natuurlijk hartstikke blij, totdat ze zich realiseerde dat Gé wel eens niet goed zou kunnen vallen in haar concertreeks van Guns n’ Roses, AC/DC, Metallica, Dreamtheater, Nickelback, David Gilmour, Deep Purple en welke harde rockers ik allemaal vergeten ben. Dus liet ze op het laatste moment verstek gaan. Gelukkig was daar mijn zwager en mede-Elvisfan die met mij mee ging naar Gé. En hij vond het geweldig. Natuurlijk waren wij de enige fans die het concert zonder rollator betraden, maar dat mocht de pret niet drukken. De advocaat met slagroom vloeide rijkelijk en er werd stevig gelachen om Gé’s grapjes tussendoor. Ook backstage ging het er wild aan toe. Gé deed nog een handtekeningensessie maar veel fans moesten teruggeduwd worden naar hun bustocht, dus heel erg laat werd het niet. Maar ik heb zelden zo ontspannen kunnen genieten van muziek als bij Gé. Een aanrader. Ik zou bijna zeggen, een must!

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry. Toon alle berichten van Mack