Op bezoek bij oma-oma

Tammar met haar overgrootmoeder. Meer dan 90 jaar verschil in leeftijd. De één staat aan het begin, de ander aan het eind. Dit was pas de tweede keer dat ze elkaar zagen, maar Tammar behandelde mijn vader’s moeder net als dat ze mij, mama of sinterklaas behandelt, alsof ze elke dag over de vloer komt. Kleine kinderen en oude mensen, die liggen elkaar goed. Oma’s korte termijn geheugen laat het wat afweten, dus stelt ze een keer of vier dezelfde vraag, maar hoe Utrecht er 80 jaar geleden uitzag, daar hoef je haar niet aan te herinneren. Zij is de jongste uit een groot gezin, en tevens degene die het oudst geworden is. Het lijkt mij vreemd, om de enige nog overgeblevene van al je broers en zussen te zijn. Dan ben je onherroepelijk de volgende. Maar ach, op een gegeven moment zul je ook wel klaar zijn met het leven. In september 1917 begon zij ermee. Ik ben haar oudste kleinkind. Ze kent mij al 42 jaar.

Onbekend's avatar

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

9 gedachten over “Op bezoek bij oma-oma”

  1. Blift voor mij heel apart. Mijn meeste overgrootouders stierven zo’n 35 jaar voor mijn geboorte, op 1 na die 4 jaar voor mijn geboorte overleed. Mijn tante in de USA werd al op haar 71ste overgrootmoeder. Die zou over een jaar of 6 nog een laag mee kunnen maken rond haar 90’ste.

    Like

  2. Wat een mooie foto. En zoals je het zegt lijkt het mij precies zo, op een gegeven moment ben je er wel klaar mee. Mijn moeder was van 1916 die is al twintig jaar dood.

    Like

  3. Mijn ene oma kwam uit een gezin met 24 kinderen, dus dat zou moeilijk zijn. Vooral doordat zij de jongste was. Mijn andere oma dus ook niet. Maar zoals Mack al schrijft, we hebben wel een foto met 5 generaties. Mijn overgrootmoeder, mijn oma, mijn moeder, mijn zus en mijn neefje. Dat is redelijk bijzonder…

    Like

  4. De moeder van mijn moeder heb ik nooit gekend. De ouders van mijn vader kort. Speciaal om naar deze foto te kijken en jouw blog te lezen.
    Ja sommige mensen krijgen een lang en mooi leven.
    Vriendelijke en bewonderene groet

    Like

Laat een reactie achter op Margo Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *