Het heeft vandaag nog de hele dag pijn gedaan, het verlies van de finale. Meer dan ik verwacht had, moest ik de dag met een kater doorbrengen. Op mijn werk kon ik mijn verdriet met niemand delen. Mensen die het verdriet vandaag al niet meer voelden, snappen er niks van. Ze begrijpen niks van voetbal en doen het af als een spelletje.
Het WK voetbal is geen spelletje. Ja, als je een outsider bent en je mag een keer acteren op het hoogste podium, en je vliegt er zoals verwacht in de poulefase uit, dan is het een spelletje. Maar niet als je een trots team bent dat zich kan meten met de besten ter wereld. Als je het hele land een maand lang in een greep houdt. En als je dan bijna zover bent dat je het trauma van 1974 en 1978 weet uit te wissen, dan is het bittere ernst. Want laten we eerlijk zijn, ik heb aan 1978 een trauma overgehouden. Ik vertrouw nooit meer een Argentijn.
Aan Spanjaarden zal ik over een jaar geen hekel meer hebben. Maar nu nog even wel. Omdat zij feest vierden terwijl wij hier de klap nog niet te boven zijn. Ik heb geen behoefte aan troostende woorden. Ik wil iemand horen die schreeuwt dat de scheidsrechter een lapzwans was. Dat de Spanjaarden precies één wedstrijd tik-takvoetbal hebben gespeeld en dat het voor de rest ook allemaal maar matig was. Dat het doelpunt van Spanje uiterst dubieus was. Dat wij de beste voetballers ter wereld hebben, dat wil ik horen.
Maar nu heb ik er nog een trauma bij. Het trauma van 11 juli 2010. Om ongeveer 23:00 uur viel de droom in duigen door een doelpunt van Iniesta. Zeker twintig minuten lang ben ik stil geweest. Het verlies voelt als een definitief afscheid van iets waaraan je was gehecht. Nu moet ik mijn leven zelf weer mooi maken in plaats van dat het Nederlands Elftal dat deed.
Misschien was het ook wel niet terecht als dit Nederlands Elftal kampioen was geworden, al had me dat weinig kunnen schelen. Dit elftal met als grootste namen Sneijder en Robben zou dan gelukt zijn wat Cruijff, Neeskens, Keizer, Koeman, Van Basten, Gullit, Rijkaard en Bergkamp nooit is gelukt. Wereldkampioen worden. Dat is de enige rechtvaardiging voor het verlies.
Tot slot, en dan hoop ik het WK 2010 een plekje te kunnen geven, (met een overleden kat mag je dat ook zeggen, dus ik nu ook) ik heb geglommen van trots op Bert van Marwijk. De man liep over van waardigheid en mag wat mij betreft ons weer de troostprijs van het EK gaan brengen. Maar dan graag weer met schitterend voetbal. Want schitterend voetbal heeft ons dan nooit aan de wereldtitel geholpen, deze Duits aandoende lelijkheid heeft ons het ook niet gebracht. We hebben de prestaties uit het verleden wel geëvenaard, maar met de manier waarop zal ik ditmaal geen diep buigende buitenlandse voetbalfans voor mij zien als ze horen dat ik uit Nederland kom. En dat laatste, daar is het allemaal om te doen. En noem dat geen spelletje. Het is de sportieve variant van eerwraak.
Mack 
Gewoon voorstellen dat je in de EU woont.
LikeLike
Het lukt jou toch ook altijd om het beter te verwoorden. Jij ook gecondoleerd. Voetbalmakker.
LikeLike
Normaal gesproken is het bij dit soort nationale catastrofes altijd prijs en kun je er niet omheen. Slachtofferhulp. Heb jij ze al gezien, nu de nood zo hoog is geworden….?
LikeLike
Precies ja, slachtofferhulp! Waar zijn zij, nu je ze nodig hebt? Potverdorie, als er in je auto is ingebroken mag je al van hun diensten gebruik maken. En nu? Wat een waardeloos land leven we in. Echte trauma’s moet je hier gewoon zelf verwerken. Bah.
@Hermanus, ’t is gewoon kut. En dat is het. Je kunt er nog beter in de eerste ronde uitvliegen.
LikeLike
Ja, dat heb je goed gezegd. Ik had ook graag gezien dat ze gewonnen haden, maar dan toch ook wel met mooier voetbal. En zeker zonder die doodschop van De Jong.
LikeLike
Ik begrijp de zin ‘zeker 20 minuten lang ben ik stil geweest’ niet helemaal. Jij bent altijd 20 minuten stil, of langer… 😉
En om je voor te zijn: nee, ik neem geen voorbeeld aan je.
LikeLike
Het trauma van 1978 heb ik niet zo meegekregen waarschijnlijk omdat ik toen niet in Nederland woonde, 1974 des te meer, daarom was ik blij dat de Duitsers eruit lagen. Overigens … wist jij zo zeker dat Nederland in de finale zou komen en vind je dat niet al hartstikke tof?? Die wereldbeker winnen we een van de volgende keren. Wedden?
LikeLike
Als ze die beker willen winnen, zullen ze gewoon beter moeten spelen.
Ik kan me 1974 nog wel herinneren, plus de tientallen uitvluchten waarom ze verloren hadden. Plus het zelfmedelijden, wat nog heel lang geduurd heeft.
Laten we hopen dat men dit keer eerlijk is. De beste heeft gewonnen.
En slachtofferhulp? Die kregen we in 1974 en ’78 ook niet. Alles moesten wij, als babyboomers zelf verwerken. Daarom zijn we zo taai geworden. Niets kan ons nog deren.
En naar Spanje ga ik toch al niet met vakantie.
(IK heb trouwens in een klein Frans dorpje, op een groot scherm, tussen de Fransen, Frankrijk zien verliezen. En die Fransen waren zeer eerlijk, maar zeiden toen al tegen ons, jullie Hollanders winnen hem ook niet. Ze hebben gelijk gekregen.)
LikeLike
Fien, versta jij wel Frans eigenlijk? 😉 In ’74 zijn we er ingeluisd door een Duitse journalist, in 1978 moesten we voetballen tegen gedrogeerde Argentijnen. Nu hadden we de scheidsrechter tegen. Zo liggen de feiten.
LikeLike
Verliezen vind ik erg, maar dik terecht verliezen door ongekend gewelddadig voetbal, dat vind ik veel erger. Echter, nóg erger was het geweest als Oranje op deze manier had gewonnen.
LikeLike
Ban die Fien hier ook even zeg!
LikeLike
Mack, vond jij eigenlijk wel dat ze het verdiend zouden hebben? Hebben ze goed gespeeld? Mij boeit dat niet, ik kijk er niet naar, ik vind gewoon dat ze kampipen hadden moeten worden. Nu hoor ik links en rechts dat ze geen mooi voetbal speelden. Who cares! Als ze maar winnen! 😀
LikeLike
Ja, kampioen bedoel ik dus!
LikeLike
Waarom zouden ze het niet verdiend hebben als de Duitsers en Italianen op die manier al meervoudig wereldkampioen zijn geworden? Ik zie daar geen enkele hindernis voor. Het is niet het mooiste voetbal dat er gespeeld is, maar voor mooi voetbal moet je ook de ruimte krijgen, en als je tegenwoordig langer dan drie seconden in balbezit bent wordt er een overtreding op je gemaakt.
Ik vond trouwens de goal van Gio de mooiste van het tournooi.
LikeLike
Spanje was de eerste 10/15 minuten goed maar dat lieten wij toe. Daarna namen wij het heft in handen en kwam Spanje onder druk te staan. Toen meneer Blatter dit ook in de gaten kreeg, seinde hij de scheids in.
Vanaf dat moment heeft de scheids het spel van ons ontregelt, door met gele kaarten te smijten, omdat we met de rem erop moesten spelen. Vind je het gek dat we van frustratie zijn gaan schoppen!
De reden hiervoor is dat men bij de Fifa al vanaf 1974 als de dood is dat Johan Cruijff, de beste voetballer aller tijden (laat daar geen misverstand over bestaan), te machtig wordt.
En dat is het ware verhaal van deze ‘simpele in onze binnenzak’ finale.
LikeLike
Oh ok! 😀 Ben ik weer op de hoogte!
LikeLike