Ik moet mijn mond houden en beter opletten tijdens de wiskundeles. 100 x.
Ik heb ze nog moeten schrijven op de Mavo. Strafregels. Bij wiskunde van meneer Blatter. Terwijl ik van mijn vader een manier had geleerd om een vergelijking met 2 onbekenden sneller op te lossen en zo de volgende dag in de les het antwoord sneller wist dan de leraar. Maar dat was niet de reden van de strafregels. Nee, zo onsportief was hij nou ook weer niet. Nee, ik zat gewoon te klieren en na herhaalde waarschuwingsschoten, schoot hij gericht op de benen.
En het is nog best een pokkenwerk, 100 keer zo'n zin neerpennen. Zeker als je nog wilt voetballen. Maar ik ben trots dat ik het nog heb meegemaakt, al schoot je er educatief geen bal mee op. Want mijn handschrift werd er niet beter van en mijn spelling ook al niet. Eigenlijk nutteloos zo'n straf. Doet me een beetje denken aan de zware kei die naar de top van de berg gerold moest worden. En aan het milieu-aspect werd ook niet gedacht want hoppaaa, daar gingen weer drie velletje papier. Maar goed, de leraar was de leraar in die tijd, en die wist wat goed voor je was.
Mack 
Dat is het dus, ik vind die Blatter altijd al een irritant dictatortje.
Bedankt dat je dit even openbaar heb gemaakt.
LikeLike
Blatter klinkt als een wapen. Een soort roterend ding met scheermesjes eraan. Levensgevaarlijk.
Mijn strafwerkcarri♪ère begon reeds op 10-jarige leeftijd. Meester HvG schreef als je irritant was je naam op het bord en daarna kruisjes erachter en bij twee kruisjes kreeg je flink wat strafwerk mee naar huis. En ik was steeds de pineut. Ik durfde zowat niet meer naar huis, omdat ik alwéér strafwerk had. Het viel gigantisch op hoe vaak ik het haasje was.
Later bleek die leerkracht zwaar overspannen. Dat verklaarde ook mijn irritante gedrag: hij vergat steeds wat hij had beloofd (bv vanmiddag gaan we tekenen) en ik herinnerde hem daar consequent aan. Omdat ik vond dat ik daarmee in mijn recht stond, had ik aan dat strafwerk geen boodschap. Het was voor mij een keiharde principekwestie. Strafwerk heeft dus geen ene sodemieter geholpen.
LikeLike
Strafregels hoorden thuis op de lagere school, misschien nu nog wel op de basisschool, hoewel ik niet zeker weet of dat nog bestaat. Maar in het vervolgonderwijs vind ik dat zoiets geen enkel nut meer heeft en dat was in jouw tijd op de MAVO ook al zo. Anderzijds vraag ik mij af of er sowieso nog wel straf wordt uitgedeeld op scholen. Educatieve straffen zijn niet gemakkelijk te bedenken.
LikeLike
Ik denk persoonlijk dat lijfstraffen het beste werken. Ik werd ook een braaf ventje als ik in de spiegel keek en de striemen van de riem (thuis) en meetlat (school) op m’n rug zag zitten.
LikeLike
Negeren, dat is de beste straf. Niet alleen op school.
LikeLike
Ik ben FEL TEGEN LIJFSTRAFFEN. Je kunt, als iemand het te gek maakt op school, zo’n onverlaat beter van school sturen of tijdelijk schorsen dan lijfstraffen geven. Als je braafheid er in moet slaan is er iets goed mis. Die soort straffen werden in de jaren vijftig/zestig van de vorige eeuw, toen ik op school zat, al niet meer toegepast. Een keer een corrigerende tik op de vingers is de grens, al is zelfs DAT tijwijfelachtig.
LikeLike
@Cyberjunk: Zou je volgende keer eens willen proberen om ook de humor van Hermanus eens een kans te geven?
LikeLike
@ Cyberjunk
Die Hermanus zet je steeds op het verkeerd been hè. Wat een dekselse schobbenjak! Die verdient een afranseling met de mattenklopper, wat jij.
LikeLike
ik wist ‘t, ik had het niet moeten vertellen. Oude wonden reten weer open. Hè bah, allemaal bloed achterop m’n shirt.
LikeLike
Ik heb nog een heel rijtje boeken die ik mee naar huis kreeg om lappen tekst uit over te schrijven bij wijze van strafwerk.
Die boeken waren ze dus kwijt. Het strafwerk heb ik nooit ingeleverd.
Thuis kreeg ik overigens met de mattenklopper op de blote billen. Best kinky eigenlijk. Ik heb mijn ouders er ook nooit een mat mee zien kloppen dus ze hebben hem waarschijnlijk speciaal voor mij gekocht. De schatten.
LikeLike
Nou, Harry Potter moest anders veel ergere strafregels schrijven.
LikeLike
@Irene: Da’s een kinderfilm. Die kijk ik niet.
LikeLike
Ik legde altijd een velletje carbonpapier tussen de strafwerkblaadjes. Hoppa, twee keer zoveel regels! Er werd nooit iets van gezegd.
@marina, die ken ik ook nog wel, die mattenklopper! Mijn broer kijkt altijd heel bevreemd als de mattenklopper weer eens figuurlijk boven tafel komt. “Weet ik niks meer van…” Nee, hij kreeg er ook nooit mee.
LikeLike
Dan maar weer met een bordje “ezel” om de nek voor de klas staan…
LikeLike
Mijn handschrift is ook waardeloos, en toch heb ik nooit strafwerk hoeven schrijven. Dus daar kom je niet mee weg!
LikeLike
Mijn handschrift is ook waardeloos, en toch heb ik nooit strafwerk hoeven schrijven. Dus daar kom je niet mee weg!
LikeLike
@Mack: Het is een serie boeken Mack. Ga op de bank liggen en lees eens een boek. 😉
LikeLike
@Mack: Het is een serie boeken Mack. Ga op de bank liggen en lees eens een boek. 😉
LikeLike
Straffen die uitgedeeld werden bleven me altijd lang bij (lees: tot vandaag.) Terwijl ik zelden het slachtoffer was, maar ik vond het ZO onrechtvaardig en onverdiend, kzat er vanavond nog aan te denken, aan de meestgeslagen klasgenootjes van mijn lagere school.
En dat terwijl Nederlandse scholen vandaag gelden als hoogst ongedisciplineerd. Van het ene uiterste in het andere.
LikeLike
Carbonpapier kon je tot 7 lagen gebruiken. Dus daarmee was je 7x sneller klaar. Als je papier wilde besparen, dan leg je ook steeds een velletje omgekeerd neer zodat het op de achterkant komt. Dat staat dan wel in spiegelschrift, maar je moet wat over hebben voor het milieu. Overigens kon de leraar mijn ‘automatisering’ van toen niet waarderen.
LikeLike
Liniaal met een stuk of vijf balpennen er aan vast werkte ook zeer effectief om de benodigde tijd te verkorten.
LikeGeliked door 1 persoon
..
LikeLike