Heimwee naar vroeger

Ik zat vanavond een oude documentaire te bekijken over het GP seizoen 1973. Jackie Stewart werd wereldkampioen. Een dramatisch seizoen met de dood van Roger Williamson op Zandvoort als dieptepunt.
Aan het einde van de film wordt er een typisch jaren 70 muziekje ingezet en zie je shots van lachende coureurs met lang haar en grote zonnebrillen. Beelden van hoe mooi vrouwen er in die tijd uitzagen.
Het triest-vrolijke instrumentale zomermuziekje liep door en bracht mijn herinnering terug naar die onbezorgde jaren zeventig. Ik zie mijn vader op een hete zomerdag in de tuin, spelend met ons, en mijn moeder in de keuken, bezig met het avondeten. De zon scheen altijd in de jaren zeventig en ik was het gelukkigste kind op aarde. Het muziekje speelde door en Jackie Stewart liep weg van de camera. Jackie's loop eindigt in een stilstaand beeld van zijn achterkant en het muziekje speelde door terwijl de aftiteling liep. Het muziekje speelt door maar de jaren zeventig komen nooit meer terug. Ik wou dat ik u het muziekje kon laten horen, zodat u zou weten hoe gelukszalig treurig ik me nu voel.

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log, dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry. Toon alle berichten van Mack