Ze proberen ons gek te maken.

Mevrouw Mack heeft een nieuwe fiets. Een knaloranje moederfiets met kinderzitje en boodschappentassen. Toen ik het gevaarte vanavond in de veel te kleine schuur wilde parkeren klonk er ineens een luide "PING". Maar hoe ik ook zocht, er was niets te zien wat leek op een bel. Duidelijk een nieuwe ontwikkeling in de fietstechniek.
Toen ik de fiets aan een nader onderzoek onderwierp vielen mij nog meer noviteiten op. Licht zonder dynamo, een dubbele standaard als bij een motor, schijfremmen, airbags, versnellingen, luchtbanden…wat een wonder der techniek.
Mijn laatste fiets werd gestolen in 1990 en sindsdien heb ik nooit meer een andere gekocht. Het was nog zo'n zelfde als mijn opa had in de oorlog van 14-18, met houten banden en met een dynamo die meer energie opwekte dan het totale windmolenpark van de Flevopolder.

Terwijl ik de fiets van mijn vrouw naar de schuur reed bedacht ik mij dat mijn generatie in een moeilijke tijd leeft. Bijna een eeuw lang reden we rond op hetzelfde soort fiets, maar net nu er van ons topprestaties worden verwacht, verandert alles elk half jaar onder je kont vandaan. En ik hóu helemaal niet van veranderingen. Moet je eens nagaan wat er tientallen of zelfs honderden jaren perfect heeft gefunctioneerd en wat er precies in onze tijd zo nodig moest veranderen om het veranderen. Ik noem: de gulden, superbenzine, dagboeken, doorschrijfgrootboeken, wegenkaarten, WAO, carburateurs, de lagere school, belastingschijven, bruin en witbrood, en weet ik wat allemaal nog wel niet meer. Net als je het snapte was het weg. Bovendien wordt van ons verwacht dat we perfect met een computer kunnen omgaan zonder dat we het ooit op school geleerd hebben. En wat wij wel kunnen, behoorlijk Nederlands, is ineens volkomen onbelangrijk. Bovendien wil ik wedden om zeven euro vierendertig dat tegen de tijd dat wij met pensioen gaan, er niets meer verandert omdat dan ineens alles al uitgevonden is. Never Change A Winning Team is mijn motto.

Onbekend's avatar

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

19 gedachten over “Ze proberen ons gek te maken.”

  1. Vroegâh werd ik naar de bakker gestuurd om óf een heel wit óf een heel bruin.
    Tegenwoordig sta ik enkel nog verdwaasd te kijken in de plaatselijke Jumbo naar grofweg 12 vierkante meter ‘thee’, huiver langs kaasvitrines waar maar geen end aan komt, krijg tranende ogen van de kleuren en smaken limonades en sapjes en sla volledig op blanco op het broodplein…
    Alles wat ik wil is wat te eten en wat drinken erbij. Er is gewoon teveel keus en vaak ook nog de verkeerde…

    Like

  2. Wat ben jij toch voor iemand dat jij maar niet gelukkiger wil worden van de nieuwste home – cinema, een plasma tv of welk ander nieuw snufje dan ook? Zie je wel dat jij bent opgegroeid voor galg en rad? 😉 😉

    Like

  3. Wat ben jij toch voor iemand dat jij maar niet gelukkiger wil worden van de nieuwste home – cinema, een plasma tv of welk ander nieuw snufje dan ook? Zie je wel dat jij bent opgegroeid voor galg en rad? 😉 😉

    Like

  4. Waar ik dan weer wel heel gelukkig van kan worden is van àlle uitvindigen die weer achterhaald zijn vóór ik me erin verdiept heb 8)
    Als de CDspeler, DOS3.2, DataPerfect, de videocamera, De Basisvorming, Het Studiehuis, de MP3speler (want zit nu in je telefoon), De Mobiele Telefoon (want zit nu in je camera) enz enz.

    Like

  5. Ik ga niet wedden om 10 daaldersch en 16 schtuyversch. 8)
    En (voor Rob) zo’n zeikmoeder verrevoorziening heb ik ook niet.
    Ik fiets wel heerlijk op mij opoefiets die zwaar is zonder assiezwaaris, maar wel heel licht fietst.

    Like

  6. Alleen al om de naam hoef ik nooit een moederfiets, maar dat even terzijde 😉 Al die noviteiten zijn ook aan mij niet besteed. Eigenlijk om dezelfde redenen. Oef, wat saai.

    Like

  7. Je hebt wel gelijk. Wij hebben een kurkentrekker van 27 euro, ooit in Brussel gekocht. Maar die van twee gulden vijfennegentig doet het net zo goed…

    Like

  8. Dat is net als met voeding. Alles is er al maar de simpele dingen zijn maar moeilijk te krijgen tegenover de ‘vernieuwde’ produkten met 600 toevoegingen. Zo kon ik vandaag dertig soorten vla met wat je maar kon bedenken aan zooi erin vinden, maar zag ik het piepkleine hoekje met gewone blanke vla bijna over het hoofd. Geeft mij simpel!

    Like

  9. Mijn mobiele telefoon begint kuren te krijgen. Ik vrees het ergste. Ik wil gewoon in noodgevallen gebeld kunnen worden (als ik dat zelf wil, anders gaat het ding uit) en vooral: kunnen bellen. Al die andere toeters en bellen hoeven van mij helemaal niet maar ik krijg de indruk dat daar als deze echt de geest geeft geen ontkomen meer aan is.

    Like

Laat een reactie achter op marina van dongen Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *