Het begint knap irritant te worden, die muizen steeds hier binnen. Eerst dacht ik dat de kat ze binnenbracht, maar ik begin te twijfelen. Er gaat hier geen week voorbij zonder dat we zo’n kreng vangen, en ik weet zelfs niet zeker of het niet steeds gewoon dezelfde is die terugkomt. Want ja, de val die ik gebruik is muisvriendelijk, als je hem tenminste regelmatig controleert, anders is het onmuizelijk.
Maar het zijn brutale krengen. Gaan gewoon midden in de huiskamer zitten zodat de hond mij vragend aankijkt wat we daar nu mee moeten. De kat geeft nooit thuis in zo’n geval. Laatst zit er één achter het gordijn in een hoek, die kon geen kant op. Ik had de theedoek gepakt om hem te vangen, ik trek het gordijn weg, gooi razendsnel de theedoek over hem heen, pak het beest op om er in de tuin achter te komen dat ik slechts lucht had gevangen. Maar de muis was verdwenen en ik had hem niet weg zien rennen. Tien minuten later, toen ik alweer iets anders aan het doen was, zie ik hem boven op het gordijn zitten, tegen het plafond aan. Ik ga er weer achteraan, het beest neemt een sprong, belandt op de eettafel, (het equivalent van 60 meter hoogte voor een mens) springt van de eettafel en verdwijnt achter de kast. We proberen hem met een swiffer weg te jagen, maar die ontwijkt hij vakkundig. Ik haal de val, zet hem naast de kast, en na een kwartier trapt hij erin. En dan laat ik hem vrij in de tuin.
Vanochtend, een uur of vijf, ik ga naar de wc en hoor een vreemd geluid. Ik kan het niet direct lokaliseren dus ik loop naar beneden. Het geluid houdt direct op. Ik loop weer naar boven en even later begint het weer. Het komt uit de meterkast. Het geluid is dusdanig hard dat ik op z’n minst een steenmarter vermoed als ik de deur opentrek, maar ik zie niks. Akelig stil. Ik heb de val er maar weer neergezet. En de boer, hij ploegde voort…
Omdat wij naast een weiland wonen, stikt het hier van de muizen, in de tuin en ook op het zoldertje. In het begin hadden wij ook een val met een stukje kaas erin. De kaas vraten ze eruit. De val bleef leeg.
Nu krijgen ze van mij, omdat ik het spuugzat was, een schoteltje met hele lekkere roze korreltjes. Dat schoteltje is helemaal leeggegeten en er zijn momenteel geen muizen op het zoldertje. Maar toen ik koffie zat te drinken zag ik er één doodgemoedereerd, op zijn gemak, langs de schuifpui lopen. Hij of zij stak nog net niet een middelvinger naar me op.
Ga zo even naar het zoldertje om de schotel te inspecteren.
LikeGeliked door 1 persoon
Mij is ooit verteld dat je de muis echt kilometers weg moet brengen zodat het niet als een postduif zijn weg terug vindt.
LikeLike
Ze zeggen dat ze van die korrels een vreselijke dood sterven.
LikeLike
Wijlen onze kat bracht er ook af en toe een naar binnen. Soms wist ik de muis tussen zijn kaken uit te krijgen en de vrijheid buiten te geven, maar twee keer ontsnapte de muis in huis. En verstopte zich ogenblikkelijk. De eerste keer duurde het een paar weken voor hij/zij gevangen werd in het muisvriendelijke valletje. De tweede keer lukte dat maar niet. De muis liep ook doodleuk naar boven waar hij in de klerenkast in de slaapkamer verbleef, gezien de onsmakelijke sporen die hij achterliet. Uiteindelijk denk ik dat ik hem buiten heb gezet. Er was nl een bolletje touw achter een kast gerold, en daar had hij een fijn nestje in gemaakt. Denk ik. Althans sindsdien, nadat ik het bolletje touw buiten had gelegd, muis, noch sporen nog gezien. Inmiddels zijn we katloos. En muisloos.
LikeLike