Ik ben gek op de film “a Christmas Carol” over Ebenezer Scrooge. Vast niet omdat ik iets van mezelf herken, maar waarschijnlijk omdat het goede altijd overwint. Tenminste, dat is de enige zin van ons bestaan. After Life geschreven door Ricky Gervais heeft een soortgelijk thema. Het is ontzettend knap geschreven en gespeeld. Over een man die kapot gaat van verdriet na de dood van zijn vrouw. Over hoe hun hond hem dwingt om verder te leven, ook al wil hij niet. Over hoe hij niets wilde weten over een hiernamaals terwijl zijn vrouw wel in “iets” geloofde. Ze hielden veel van elkaar, maar na de dood van zijn vrouw had hij spijt van zijn ontkenning van het hiernamaals tegenover zijn vrouw, omdat hij vreesde dat ze bang was geweest toen ze stierf.
Uiteindelijk slepen de mensen in zijn leven hem erdoorheen en durft hij tegen een klein meisje dat chemo krijgt en die hem vraagt of hij in de hemel gelooft, niet meer te ontkennen. Definitely, zegt hij met vochtige ogen. En vanaf dat moment begrijpt hij dat engelen bestaan. Ze hebben geen vleugels, maar dragen de witte kleding van een verpleegster, of ze hebben vier poten en ze blaffen. Zijn vrouw komt nooit terug en kan niet worden vervangen. Maar hij kan verder met leven, omdat zijn vrouw wilde dat hij verder zou gaan en gelukkig zou worden. Ricky Gervais moet de film Scrooge gezien hebben…
Hebben zijn vrienden hem er doorheen getrokken, of heeft hij toch voor een een ander eind gekozen @ the end? Hij was weer mooi.. een lach en een traan, goed geschreven door hemzelf.
LikeLike
Dat was inderdaad wat onduidelijk, het leek inderdaad wel of hij voor een ander eind had gekozen, maar voor die tijd had hij het in elk geval weer op een rijtje.
LikeLike