Er was een hoop gedoe over gereformeerden die zich niet aan de coronaregels hielden. Ik heb me er amper in verdiept omdat ik het een heel oninteressant onderwerp vind. Het kan zijn dat ik daarom misschien niet helemaal een juiste voorstelling van zaken geef.
De gereformeerden gingen met z’n zeshonderden een kerk binnen en daar ontstond oproer over. Omdat er in zo’n refodome meestal wel een paar duizend mensen passen, ga ik er vanuit dat ze zich aan de anderhalvemeterregel hielden. Of er een mondkapjesplicht geldt in de kerk weet ik niet. Verder worden ze beschermd door in de eerste plaats God en in de tweede plaats de grondwet. Deze volgorde kan omgedraaid worden, afhankelijk van hoe je er tegenaan kijkt.
Heel veel is er niet aan de hand, en nieuwswaarde heeft het al helemaal niet omdat we allang wisten dat dit gebeurde. Desondanks haast zich toch een legertje journalisten naar de plek des onheils om het nieuws te verslaan. Want ook dat is een grondrecht, dat de journalist het nieuws kan verslaan. Het is hun nobele taak om de rest van het land op de hoogte te brengen van wat zich nu weer voor snode gebeurtenissen afspelen, binnen of buiten onze landgrenzen.
In werkelijkheid komen de journalisten geen nieuws verslaan, maar maken. Het nieuws valt wat tegen en moet een beetje op gang geholpen worden door wat provocerende vragen. Als de nobele journalist dan vraagt: maar geeft u dan helemaal niet om de besmettingen, dan doet hij dat omdat hij oprecht bezorgd is. Bezorgd over zijn kijkcijfers welteverstaan, niet over de volksgezondheid. Dat er eentje een paar klappen kreeg van een refo was wel weer goed voor de oplage. Met die verontwaardiging daarover heb ik niet zoveel. In mijn ogen had de journalist naar Den Haag moeten gaan, om daar een minister aan de tand te voelen over de grondwet.
Met een camera en een microfoon ben je tegenwoordig blijkbaar al een journalist.
LikeLike
Wat heet, een Iphone is al genoeg.
LikeLike