Van de zomer kwam ze naar me toe met haar treurige verhaal dat haar vriend en vader van haar kinderen het had uitgemaakt. Daar stond ze dan, ze had al twee keer ternauwernood een ontslagronde overleefd, en nu dit. Haar roots liggen in Berlijn, waar ze nog steeds een huis heeft, al is dat meer van de familie, maar waar ze nog vaak even heen gaat om haar moeder te bezoeken en om vrienden te ontmoeten.
Later vertelde ze dat haar man haar al een paar keer had bedrogen, maar dat ze toch bij hem was gebleven. En nu was ze alsnog aan de kant gezet. Ze overweegt om terug te gaan naar Berlijn, en om haar kinderen mee te nemen. Ze heeft de beslissing eigenlijk al genomen, maar ze heeft het haar dochtertjes nog niet verteld. Ik zeg haar steeds dat ze dat snel moet doen, maar ze stelt het maar uit.
Een paar maanden terug kreeg haar man Corona en moest in quarantaine in een vakantiehuisje. Zij bracht hem eten en hij zat alleen en was dankbaar. Zo dankbaar dat hij haar weer hoop bood. Ik legde haar uit dat dat niet klopte, dat dat geen goede uitgangspositie was. Ze begreep het.
Wat later trok zij met haar dochters uit het huis naar een nieuw huis, in de buurt van het oude. Twee weken daarna kwam de vrouw met wie hij destijds was vreemd gegaan bij hem inwonen. Ze zei dat het haar pijn deed, en dat ze het liefst naar Berlijn zou vertrekken om maar niet steeds geconfronteerd te worden met haar ex en zijn nieuwe liefde.
Vandaag had ze de telefonische hulp van haar ex nodig en ze vertelde me dat ze het moeilijk vond. Dat als hij haar terug wilde ze terug zou gaan. Ik heb haar de waarheid verteld. Dat dat helemaal nergens op sloeg. Ze zei dat ze er niks aan kon doen, dat was haar hart. Ik zei dat ze dan maar haar hoofd moest gebruiken maar dat ze niet ging terugvallen in een emotionele, labiele en afhankelijke toestand voor haar man, die zich gedraagt als een lul. En dat ik al helemaal niet wilde horen dat hij de liefde van haar leven was en dat ze nooit meer gelukkig bij een ander zou worden. Ik werd boos op haar. Vrouwen, ze kunnen soms zo ontzettend tegen beter weten in, ronduit stom doen. Alsof er een portemonnee op straat ligt met een touwtje eraan. Nu is ze weer in Berlijn waar ze hopelijk tot die grijze brij laat doordringen wat ik heb gezegd. Want ik heb gelijk.
Mack 
De titel van je gelijkhebbend verhaal vind ik wel intrigerend. Een vraag: heb je reden dat zij een “golddigger” is? Of is je titel per ongeluk vilein?
LikeLike
Ze is geen golddigger, ze trapt makkelijk in een valstrik. Vandaar.
LikeLike
Ik heb ongezien eventueel interesse.
LikeGeliked door 1 persoon
Jij zag mijn reactie op Jan Kosenbrink en dacht, hee, die is voor mij? 😉
LikeLike
Ik ben nooit te beroerd een vrouwtje in nood te hulp te schieten. Dat weet je.
LikeLike
Er zouden meer mensen een vriend moeten hebben zoals jij.
LikeGeliked door 3 people
Maar ja, wat is nu zijn verhaal? Van zijn kant zou ik het ook wel willen horen.
LikeLike
Ja, ik ben ook wel benieuwd wat hij van het verhaal maakt.
LikeLike
Voor het zelfde geld valt ze, nu ze in Berlijn woont, voor een Duitse lulhannes. Want zulke vrouwen leren het nooit.
LikeGeliked door 1 persoon
Ze woont daar nog niet, ze is er om de twee weken een paar dagen.
LikeLike
Ach oordelen is zo makkelijk.
Als je bent opgevoed onder bepaalde omstandigheden dan komen zulke omstandigheden je vertrouwd over en kun je daar, zelfs als ze negatief zijn, aan gaan hechten. Vreemde zaken kun je dan gaan associëren met liefde. Voor re-programmering is het vaak al te laat maar een goede vriend die wél zijn gezond verstand gebruikt kan het duwtje in de juiste richting geven.
LikeLike
wat gewoon nog kan, de tekst van Mack sluit dat niet uit, is dat twee mensen uit elkaar gaan. Dat gebeurt weleens, ook “lullige” mensen gaan weleens uit elkaar. Misschien is hij lullig omdat hij stiekem vreemd ging, in plaats van een open gesprek met zijn vrouw dat hun relatie niet meer zo gewldig is. Of hij is lullig omdat hij een relatie begint met een andere lullige vrouw in plaats van een onbetrouwbare leernicht, dat klinkt al wat meer spannend.
(impliciet ga ik er van uit dat het echtpaar verantwoordelijk omgaat met de kinderen na de scheiding).
Als hij stiekem vreemd ging in plaats van te praten, vind ik haar reaktie wel sterk dat ze het hem vergeeft als hij het niet opnieuw stiekem doet.. Ben benieuw waarom Francien 44 haar “lullig” vind, ik gok voorzichtig dat ze haar verwijt dat ze de “lul” niet ziet in hem. Ik ook nog even niet, ik kan me voorstellen dat het een gewone man is, ook lullig wellicht.
LikeLike
Francien heeft hier volkomen gelijk. Ze zegt trouwens niet dat ze haar lullig vindt, ze zegt dat ze zo weer kan vallen voor een zelfde lulhannes.
Dit ging anders. Ik wil niet in detail treden, maar hier was sprake van een vernedering met voorbedachte rade. Al was het niet zijn bedoeling dat het uit zou komen.
LikeLike
ok
LikeLike
Ken je het boek ‘Als hij maar gelukkig is’? Het staat vol met dit soort schrijnende verhalen. Als je het boek uit hebt, begrijp je ook hoe het kan gebeuren dat ‘zulke vrouwen het nooit leren’.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat moet ik dus kopen voor haar?
LikeLike
Ik weet niet of ze daar mee geholpen is, maar je kunt het haar in ieder geval tippen mocht de twijfel weer toeslaan 😉
Ik kreeg het jaren geleden getipt omdat ik destijds de zoveelste narcist aan de haak geslagen had, maar ik herkende me zelf toch niet echt in die verhalen. Wat ik hierboven lees, lijkt er veel meer op.
LikeLike
Jij laat toch niet over je lopen? Nou ja, een tijdje misschien, maar dat is normaal. Uiteindelijk neem je de beslissing. Deze vrouw blijft apathisch aan hem hangen, de enige reden dat ze nu ver uit zijn buurt wil zijn is om hem niet geconfronteerd te worden met hem en zijn nieuwe vriendin. Ik vertel haar dat hij een eikel is om wat hij heeft gedaan (ik ken wat meer details) en dat ze ook zo moet gaan denken. En dat zij hier boven moet gaan staan. Uiteindelijk. Maar niet die slappe hap. Gewoon kwaad worden, foto’s verscheuren, brieven verbranden, nonchalant doen. 😉
LikeLike
Dat kan behoorlijk wanhopig aanvoelen, als je zoiets moiet aanzien. Overigens is het brij.
LikeLike
Brij! Inderdaad. Bronstijd, pubertijd, brei. Ik zet hem in het rijtje. Niet meer vergeten nu.
LikeLike