Ik heb onlangs een nieuwe tweedehands fiets gekocht, volgens mij had ik dat nog niet gemeld. Mijn vorige fiets was uit de vorige eeuw en piepte en kraakte. Vooral als ik stilstond om een hert op de foto te zetten, dan was de geringste voorwaartse of achterwaartse beweging genoeg voor een luid gekraak. Als ik fietste was hij eigenlijk stil, ook op onverhard. Maar er zat een slinger in het wiel, de remmen deden het nauwelijks en hij had nog zo’n ouderwetse dynamo, waarmee je in combinatie met die slinger in het wiel veel aandacht trok.
Nu heb ik een modelletje met naafdynamo en 8 versnellingen. Zo blij als een kind. Zaterdag een kilometer of dertig, zondagavond over steile heuvels, en ik gebruik hem nu ook om naar mijn moeder te fietsen, waar ik dat eerder liever met de auto deed. Gisteren, niet zo heel diep in de nacht, fietste ik terug. Niemand op straat, de meeste huiskamers al donker en ik trapte op mijn gemak terug naar huis. De lucht lijkt schoner, het was fris maar niet koud en Venus stond in het noordwesten op mij te schijnen. Ze is momenteel de helderste ‘ster’ aan de hemel, je moet echt een keer kijken, want ze is niet altijd te zien. Het is mooi als een planeet je vergezelt op je reis. Ik zong zachtjes en in trager tempo dan het hoort flarden van het liedje van Shocking Blue. Ik kende niet de hele tekst, maar net genoeg om mezelf bezig te houden. Ik was zo thuis, maar van mij had het nog wat langer mogen duren. I’m your Venus, I’m your fire, at your desire.
Mack 
Had die Venus ook een heuvel?
LikeLike
Zal toch wel?
LikeLike
Ach ja, die zangeres van Shocking Blue. Wat kon ze zingen.
Redt je moeder het een beetje? Nog met de kuren bezig?
LikeLike
En gezond, al dat fietsen (=ik kop even een cliché/waarheid-als-een-koe in ;))
LikeLike
Volgend jaar de fiets mee naar Frankrijk en dan de Mont Ventoux op!!
LikeLike
En deze heeft remmen. Dus ook weer eraf!
LikeLike