Op zijn plaats

We zijn inmiddels over, en ik geloof wel tot grote tevredenheid. Ik heb hier een heel ander gevoel in dit huis. Ik vind het lastig uit te leggen, maar het is alsof het huis op me heeft staan wachten al die jaren zonder dat dat wederzijds was. Maar nu ik er weer ben snap ik pas wat ik gemist heb. Vrijwel alles klopt ineens. Het is 25 jaar geleden dat ik uit deze wijk vertrok, en nu ben ik terug. Ik liep al dezelfde ronde met de hond die ik vroeger met onze hond liep, en ik kwam al een mevrouw tegen die ik vroeger ook tegenkwam. Vroeger had ze een Rottweiler, Boris volgens mij, nu een labrador. Ik liet geen herkenning blijken, zo goed kende ik haar nu ook weer niet, maar apart was het wel. Er is niet eens zo heel veel veranderd hier, op het eerste gezicht.

Ik heb de eerste nachten geslapen als een roos, het is hier veel stiller. Dat geldt ook voor mijn werkkamer. Dat het er stil is, niet dat ik er slaap als een roos. Er wonen hier wat stillere mensen, maar dat was vroeger ook al zo. Als ik in ons oude huis in bed lag hoorde je toch vaak ’s avonds laat nog luid pratende mensen op straat, ik vroeg me dan wel eens af wat er in die koppen om ging.

Als ik er nu kom om nog wat zaken af te handelen heb ik al gelijk niet meer het gevoel van een thuis. Dat kan snel gaan. De kat denkt er volgens mij al net zo over, die ligt hier rustig in huis te slapen, over een poosje mag ze naar buiten. Dit huis heeft rust over zich, dat had het andere niet, door welke oorzaak dan ook. Misschien voelt iedereen het. Het oude huis, ik moet er ineens niet meer aan denken. Kennelijk waren we hier toch meer aan toe dan we dachten.

Ik heb ook slecht nieuws gehad vorige week, het betreft de gezondheid van een familielid, dat knaagt ook wel. Liever zou ik dat niet hier melden, maar ik heb dan het gevoel dat ik iets achter hou, en ik niet vrijuit schrijf. En een oplettende lezer zou dat misschien kunnen oppikken en niet begrijpen waarom ik wat gereserveerd ben. Vandaar.

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log, dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry. Toon alle berichten van Mack