Mijn dochter moet een werkstuk maken. Is ze daar goed in? Nee. Moet ik dus helpen? Ja. Zijn er überhaupt kinderen die dit alleen kunnen? Misschien. Maar niet veel, schat ik zo in. Ik was niet eens in staat de instructies te begrijpen. Let wel, we hebben het hier over de basisschool, groep 7.
- Kies een soort onderwerp.
- Kies een onderwerp.
- Maak een woordveld bij het onderwerp.
- Maak groepjes van woorden die bij elkaar horen.
- Maak een hoofdstukindeling. Dat is: geef elk groepje een naam en zet de groepjes in een logische volgorde. (Dat is, wat een stom taalgebruik. Het moet zijn: Dat wil zeggen)
- Maak bij elk hoofdstuk vragen. Wie? Wat? Waar? Wanneer? Waarom? Welke? Hoe? Maar niet: Is…? of: …of…?
- Zoek informatie voor de antwoorden op de vragen. Gebruik verschillende bronnen.
Ik hield vroeger een spreekbeurt en dan gebruikte ik 1 bron. Een jeugdencyclopedie die we hadden. Dan leerde ik een volledig hoofdstuk letterlijk uit mijn hoofd en dreunde het op. Hoppakee, een acht. Werkstukken, daar was ik niet bijster goed in. Ik kan me er twee herinneren, eentje over Elvis, dat werd een vijf omdat mijn informatie over hem irrelevant was, (ik vermeldde de naam van zijn tuinman) en op de Havo moesten we een boek tot werkstuk omtoveren en ik werkte samen met de beste van de klas. In wiskunde. Van Nederlands had hij niet veel kaas gegeten, dus weer een vijf.
Ik brak mijn hoofd al over die instructies. Ik moet toch in staat zijn om instructies van groep 7 basisschool te begrijpen? Nee dus, mijn vrouw moest er aan te pas komen om mij uit te leggen wat nummer vier betekende. Vervolgens ben ik drie uur informatie van internet aan het uploaden geweest (dat is: kopiëren van internet en dan plakken in Word) en toen was ik het spuugzat. Ondertussen had ik tegen mijn dochtertje gezegd dat ze beter kon gaan spelen met een vriendinnetje, want gestructureerd naar een eindresultaat toewerken is niet mijn specialiteit. Integendeel. Ik begin ergens in de hoop dat ik goed uitkom.
De gedachte kwam in me op, als je nu gewoon helemaal niks doet, en op de deadline heb je geen werkstuk, laten ze je dan doubleren? Kan me dat niet voorstellen. Het is gewoon bangmakerij. Nou ja, dat is een gedachte die ik weer moet verwerpen. Morgen gaan we weer verder met die onzin. Als het klaar is moet ze nog een nawoord schrijven. Daar moet o.a in komen te staan wat je volgende keer anders zou doen. Dat zal ik haar dicteren. Voortaan begin ik eerder en kies ik een onderwerp wat me interesseert of waar ik op zijn minst iets over weet, voor ik het laat goedkeuren door de juf. En niet uitsluitend omdat het langskwam op televisie en ik een onderwerp nodig had.
Begrijp ik nu goed dat jij het huiswerk voor je dochter maakt?
LikeLike
Nee, dat begrijp je niet goed. Ik help.
LikeLike
Wanneer je de verantwoording van haar overneemt is dat geen helpen meer.
LikeLike
Dank voor je morele oordeel. Ik doe het ook met surprises.
LikeLike
Dat ‘verantwoording overnemen meer dan helpen is’ wordt algemeen zo gezien. Ik oordeel niet, ik wijs daar op. Daarbij moet je zelf maar uitmaken óf je die verantwoording van haar overneemt, daar ga ik niet over .
LikeLike
*pakt popcorn*
LikeLike
Ha ha ha ha.
En dit is waarschijnlijk een methode om te voorkomen dat ze iets uitprinten van internet en dat voor de klas opdreunen.
De methode Mack dus.
LikeLike
Wil je dat ze later voor het hoogst haalbare gaat of voor wat het beste bij haar past?
LikeLike
Ze gaat het tweetalig Gymnasium doen. Ze is extreem hoogbegaafd. Goed, de school denkt nu nog aan kader, maar dat krijg ik er wel uit.
LikeLike
Tuurlijk. 😉
LikeLike
Dat werkstuk moet nu toch wel achter de rug zijn. Is het goed gegaan?
LikeLike
Nee, dat is nog niet achter de rug. Dit weekend weer verder.
LikeLike