We hebben hier iemand in huis die wil verhuizen. Mijn vrouw. Niet dat ze alleen wil verhuizen, welnee, was het maar zo eenvoudig. Nee, ze wil dat wij meegaan. Terwijl verder niemand wil. Haar tactiek is dodelijk efficiënt. Het begon met het een keer ter sprake brengen, het langzaam uitbreidend tot een vast gespreksonderwerp als er visite kwam, en nu is het een voldongen feit waar niet meer aan is te ontkomen. Terwijl er nooit mee ingestemd is, dat weet ik zeker. Met dezelfde tactiek zijn hier ook een hond en een kat binnengehaald. Wat zeg ik, zo kwamen er ook kinderen en ben ik getrouwd! Zij benoemt het, ze noemt het nog een keer, ze praat erover met anderen, ze praat er nog een keer over met anderen en het is een voldongen feit. Ik vind het knap. En ze begon er ook over vlak nadat we dit huis voor duizenden euro’s hadden laten opknappen, ook zo’n gave.
De kinderen protesteren luidkeels, want die vinden de tuin en hun kamer groot genoeg. Nu moet ik toegeven dat ik de tuin ook wel een ergernis vind. En de ruimte in de huiskamer is toch drie keer per jaar veel te klein, mijn eigen verjaardag vier ik om die reden al niet meer. Nou ja, ook omdat ik niet zo’n feestbeest ben en ik die verjaardagen elkaar veel te snel vind opvolgen. Laatst kwam ter sprake dat we nog geen vakantie hadden geboekt, en waarom ze dat nog niet had gedaan? Welnu, ze was aan het sparen voor de verhuizing. Nee nou wordt-ie mooi! Gaat het ook nog ten koste van mijn vakantie!
Nou ja, als ik dit zo lees is het net of we volledig langs elkaar heen leven. Maar zo gaat het hier eenmaal. Mevrouw Mack zoekt al jaren de camping uit, meestal in november, en zolang het in Frankrijk is, stem ik in. Goed, ik geloof dat het misschien wel eens goed is om eens iets anders te gaan betrekken. Ik hoopte het te kunnen rekken totdat we in een aanleunwoning zouden kunnen, maar dat ga ik niet redden. Dus heel voorzichtig kijk ik ook eens mee naar wat er zoal te koop is. Het huis van de buren komt binnenkort ook te koop. Als we dat er nu bij kopen, dan is het toch klaar? Dan hoeven we niet te verhuizen en wordt alles toch flink groter. Ik ga het eens in de groep gooien. Daarna ga ik dat nog een keer doen. En dan ga ik het er met u over hebben. En later nog eens.
Haar koffer klaar zetten, een fijne dag wensen en toedeledokie.
En dan geef je een knalfeest omdat je eindelijk onder dat regime vandaan bent.
Ik drink bier. 👊🏼
LikeLike
Ha ha ha ha ha ha.
Nou ja, de rente is nog steeds laag.
LikeLike
Ach ja, vrouwen. Ik wens je veel succes. Wordt het een mooi huis dichter bij de Duutse grens?
LikeLike
Nee, het blijft Vaassen.
LikeLike
Da’s wel zo handig voor de kinderen, neem ik aan.
LikeLike
Het gaat om een ander/groter huis.
LikeLike
Wel heel fijn hoor, een groter huis…
(Wij hebben bijv een hele kamer ‘over’ voor onuitgepakte verhuisdozen ;-} ;-}) (Maar Mevrouw Mack is véél daadkrachtiger dan ik, die pakt ze gewoon uit, zeker weten!!)
LikeLike
mijn Amsterdamse moeder placht om de twee jaar te verhuizen. Na twee jaar deugde er niets meer aan dat huis en had ze het ook gehad met die vervelende buren. Wij kinderen moesten dan meestal ook weer naar een andere school En soms betekende dat invechten. Ik werd daar op den duur heel goed in,, het is mij in de vijftiger jaren van groot nut geweest bij het acclimatiseren in Zuid-Limburg..
LikeLike
Schitterend! 😀 Succes ermee! Staat het al te koop?
LikeLike
Nee, zo’n vaart loopt het nu ook weer niet.
LikeLike
ik heb de hoop opgegeven dat de man, met mijn wens om te verkassen naar een appartement, gaat instemmen. Hij houdt gewoon zijn poot stijf
LikeLike
Het lijkt erop dat je doorhebt hoe het werkt. Ik zou mevrouw Mack’s methode gewoon toepassen op iets dat jij graag wilt. Een verherbouwing van de woonkamer of zo. Staat lekker haaks op haar plannen.
LikeLike
Zo zijn we ooit ook de EU ingesjoemeld.
LikeGeliked door 1 persoon
Geraffineerde tactiek.
LikeLike