Mijn laatste vrije dag breng ik bier drinkend door in de achtertuin. Ik weet even niets beters. Vroeger vond ik de verhalen van kleine Hiawatha die de regendans danste erg grappig. Nu begrijp ik pas dat het bittere ernst moet zijn geweest, de droogte. Een plas in het bos die er het hele jaar is, staat kurkdroog. Dit is Nederland, dus het zal wel loslopen, maar ik kan me dit niet herinneren, zo’n lange periode van droogte. Straks gaat het regenen, en hard ook, en dan zult u ongetwijfeld aanlopen tegen een landbouwer die zegt dat de natuur niets heeft aan een stortbui. Ik zou er voor kiezen om er niet op in te gaan. In Afrika stortregent het altijd na een lange periode van droogte, en ineens ontkiemen de zaden die daar al maanden lagen te wachten. Er ontstaan rivieren en meren en de olifanten geven het startsein voor het regenfeest.
Desalniettemin is het de bedoeling dat ik morgen op zolder werk terwijl de koperen ploert vol op m’n dak schijnt. Je snapt niet wat mensen zichzelf aandoen met werken. Ik weet wel dat ik morgenavond uit deze luie stemming ben en dat de samenleving mij er alweer van heeft overtuigd dat het erg nuttig is wat ik doe. En dat ik dan weer gehersenspoeld een jaar verder werk, tot aan de volgende vakantie. En zo verder tot aan mijn pensioen, als dat ooit komt, en zo verder tot de dood, die ooit komt. En wat je hier dan in de tussentijd hebt gedaan, dat zal toch altijd het grootste raadsel uit de geschiedenis van de raadsels blijven.
Mack 
Sterkte morgenochtend.
Luierende groet,
LikeLike
Dit was een mooie overpeinzing.
Mijn jongste zoon ontvlucht het CBR ’s middags. De grote ramen vol op het zuiden en geen airco.
Alleen komt hij dan thuis waar twee kinderen spelen en een oma (niet ik) oppast. Dus!!!!! moet hij naar zijn werkplek op de hete zolder.
Het leven is oneerlijk.
LikeLike
Correctie. Hij is gewoon beneden gebleven. Zijn laptop tussen de puzzels en kwetterende oma en kinderen in. Sloot zich er volledig voor af. Ik had het niet gekund.
LikeLike