Mijn dochter is oersterk. Dat zeg ik niet omdat ze mijn dochter is, ze is gewoon oersterk. Nu merk ik wel de onze hond ook oersterk is, dus voor hetzelfde geld ligt het eraan dat ik slapper word. Maar ik denk het niet. Ze vertelt ook vol trots dat ze de sterkste van de klas is, inclusief alle jongens. Met judo was ze al een groep hoger geplaatst omdat ze iedereen vloerde. En nu moet ik elke avond haar pols met één hand omklemmen, en dan moet zij loskomen. Vroeger noemde ik dat de polsgevangenis, maar ik kan haar niet meer houden. Met alle kracht breekt ze mijn duim los, en dan is de rest een eitje. Ze gelooft haast niet dat ik echt mijn best doe.
Vanavond zei ik dat ze geen illusies moest hebben en ik haar met één hand op de grond kon dwingen. Ik probeerde het maar ze stribbelde tegen. Ik draaide haar arm op haar rug, maar ze weigerde te gaan liggen. Dus ze riep dat ik moest stoppen, en ik zei dat ze op de grond moest gaan liggen. Dat werd huilen. Ik schrok en liet los. Ik had haar pijn gedaan, en ze bleef even huilen en ik zei schuldbewust dat ik dat nooit had mogen doen. Ze snikte dat het niet erg was, maar ik zei dat het wel erg was en pakte haar vast. “Je kon er niks aan doen, papa, het is niet erg.” Ik zei van wel, ik had haar los moeten laten en niet mogen doorgaan om te winnen want ik ben groot. Ik zou het nooit meer doen.
Mack 
Je kent drommels goed het basisprincipe van judo, als iemand zegt stop, moet je stoppen.
Dit was dus weer een leermomentje.
En over een paar jaar, misschien wel vlugger vloeren ze jou.
LikeLike
Ik wil niet hard oordelen maar je lijkt een competitie te zijn aangegaan met je dochter met als inzet jij als winnaar. En ja stoppen zeggen is doorgaans de afspraak voor als het te hard dreigt te gaan.
LikeLike
Zou je denken?
LikeLike
Ja, maar weten doe ik het niet, daarvoor moet je maar bij jezelf te rade gaan.
LikeLike
Nou, dat was wel zo natuurlijk. Maar dat stond ook al wel in het logje.
LikeLike