Bij mijn zus in huis staat een foto. Het is een foto van mijn vader. Het oog van mijn dochter viel op de foto. “Hee, Hans, kijk hier eens, hier heb je papa toen hij nog haar had!” Hans zei dat het Opa Hans was, en Tammar keek nog eens. “Nee, dat is toch papa?”
Ik heb de foto ook ergens. Ik heb het wel eens vaker gehoord natuurlijk, maar nu fopte ik mijn dochter. Ik ben inmiddels 10 jaar ouder dan mijn vader daar op die foto, al zegt mijn moeder dat hij daar 32 was, maar dat kan volgens mij niet kloppen. Ze heeft wel eens eerder verteld dat die foto gemaakt was voor zijn laatste baan, en dan kan niet eerder dan 1982 geweest zijn. Op mijn 38e werd Tammar geboren, en mijn haar was al dunner dan dat van mijn vader na zijn chemo. Hij had toen een pet om buiten te wandelen, zijn trots was gekrenkt. Ik had natuurlijk ook liever gewoon haar gehad, maar dan waren mijn looks helemaal uit de hand gelopen. Dan had ik het wat langer gehad, achterover gekamd en een Harley gekocht. En misschien wel een tatoo genomen. Tja, kaalheid houdt een mens met beide benen op de grond.
Mack 
Mijn jongste zoon, 43 jaar, wordt al net zo kaal (en grijs) als zijn vader. Hij haalt er gewoon de tondeuse erover en zit nergens mee. Lekker makkelijk vindt hij het. Hoef nooit naar de kapper. Hij holt wel (net als zijn vader vroeger) drie keer in de week 15 km. Dus een beetje ijdel is hij toch wel. Of zorg voor zijn lijf.
Fijn weekend trouwens. Loop maar lekker met de hond.
LikeLike
Aan de voorkant verdwijnt de haargrens steeds sneller naar de achterkant.
De tondeuse heeft dan ook steeds minder te doen.
Vrolijke voorjaarsgroet,
LikeLike