Mijn auto had tijdens de kou vorige week een probleem. Nadat ik hem warm had gereden trapte ik het gas in. Tweeduizend toeren, drieduizend toeren, en er lichtte een lampje op. Een oranje steeksleutel. Ik deed het nog een keer en er ging een rood lampje branden. Stop! Ik dacht, laat ik stoppen, maar de motor was er al mee gestopt. Ik stuurde de auto een zijweg in, maar moest uit alle macht aan het stuur trekken omdat de bekrachtiging was weggevallen. Ik startte de motor opnieuw, de lampjes bleven uit en ik kon door. Ik gaf weer vol gas, en het lampje ging weer branden. Nogmaals vol op het gas en de motor sloeg af. Zolang ik rustig reed was er niets aan de hand, maar bij vol gas ging het mis. Toen de kou na drie dagen minder werd, was het probleem ook weg.
Ik liet mijn auto even uitlezen door een doorgewinterd monteur. Hij sloot de snoeren aan, trok een zorgelijk gezicht en keek op het scherm van de computer. Iets met brandstofdruk die weggevallen was. Hij wiste de melding en zei dat het de kou geweest was. Hij stuurde me weg met twee woorden. “Gas erop,” zei hij. En ik zou dit hele logje niet geschreven hebben als hij dat niet gezegd had. Ik vond het zulke mooie woorden, die twee woorden die betekenden dat er geen probleem was, en dat die ook nooit groter konden worden dan dat hij kon oplossen. Zelfs dat mijn motor nog koud was deerde hem niet. Dit was een man die zwarte rookwolken uit een diesel wil zien. Gas erop! Een prachtig advies van een ervaren automonteur. Uiteraard reed ik gewoon rustig terug naar huis. Het was tenslotte mijn motor die nog koud was.
Ah, autoliefde. Ik ken er nog zo een.
Mooi om te lezen dat die automonteur je geen onzin en en hoge rekening op de mouw speldt.
Voor dikke zwarte rookwolken uit een diesel kan ik je Nairobi aanbevelen. Adembenemend.
Verder zet je mij aan het denken met die stuurbekrachtiging. Zou het schelen qua verkeersongelukken als de spierkrachtbesturing terug zou komen? Die roekeloze bontkraagjes in zwarte VW polo’s kunnen daar dan hun energie mee kwijt.
LikeLike