Ik lees net over paarden en de kou. Er staan hier drie paarden die een inloopstal hebben, en de stal is eigenlijk niet groot genoeg voor drie. Het past wel, maar meestal staan ze er met z’n tweeën. Volgens de eigenaar regelen ze het allemaal zelf. Er is echter één oud paard bij dat de bejaarde leeftijd van 33 heeft bereikt. Dat paard is ingevallen, dun en zijn vacht ziet er ook niet meer zo mooi uit. Ik zet de oude knol ’s ochtends apart in een wei, waar speciaal voer voor hem klaar staat. De andere twee moeten het doen met hooi. Nu lees ik net dat hooi veruit het beste is voor een paard als het koud is, omdat de vertering van hooi gepaard gaat met enorme warmteontwikkeling in het paardenlichaam. Nu krijgt de oude ook wel hooi, maar hij lijkt zich toch meer tegoed te doen aan het speciale voer en de penen. Ik hoop maar dat hij vaak in de stal gaat staan. Ook in de stal vriest het gewoon, maar misschien net iets minder dan buiten. Er schijnt nogal iets te moeten gebeuren voordat een paard het koud krijgt. Dat zal dan wel. Er zit een enorm verschil tussen hoe een paard zich warm weet te houden en hoe een mens dat kan. Een mens is hulpeloos bij kou. Het zijn zijn grote hersenen die zorgen dat een mens het overleeft. In mijn geval zijn het de hersenen van een ander. Van degene die de c.v. heeft uitgevonden, om precies te zijn. Een paard daarentegen, perfect aangepast aan de winter! Met een tochtvrije en waterdichte wintervacht, een lichaam dat weinig warmte verliest en een andere bloedsamenstelling zodat hij sneller kan opwarmen dan wij. En dan is hij nog maar een paard, niet eens een poolvos. Heb ik ook nog kippen in de schuur zitten, die schijnen er ook goed tegen te kunnen. En dan zijn het nog maar gewone kippen, want tegen de diepvrieskip kan zelfs geen poolvos op. Maar koud, dat is het. Stervenskoud.
Mack 
Met de juiste kleding geniet ik nu vooral van het zonnetje.
Warme groet,
LikeLike