Afgezien van het feit dat je je leven niet onder controle kunt hebben, heb ik een periode meegemaakt waarin ik dat niet had. Ik heb het over mijn Havo tijd, 1985-1987. Het was een achtbaan waar ik niet in durfde, maar toch terecht gekomen was. Ik werd geconfronteerd met angsten die niet weggingen, die ik alleen met veel inspanning en hulp doorstond, en die me doodmoe maakten.
In deze hectische tijden waren er twee rustpuntjes. Het weekend en dinsdagavond, als Cheers werd uitgezonden door de NCRV. Dan liet ik mij meevoeren door de begintune die het eigenlijk allemaal samenvatte en de ellende even liet verdwijnen. Ik keek vanuit mijn bed en viel na afloop snel in slaap. Nog maar drie dagen tot aan het weekend.
Mack 
Zo leuk Cheers! Frasier is/was ook leuk.
LikeLike
Een van de leukste series ooit. Was gek op Norm en de postbode. Het aparte is dat een dergelijke bar erg onamerikaans is. In een Amerikaanse kroeg staat een achterlijk groot scherm en kijken ze de hele tijd naar honkbal of amerikaans football. De sfeer komt meer overeen met een Frans café. Met het Mes op Tafel heeft een vrijwel gelijk, maar dan Frans, voorstukje. Zal ook de reden zijn dat die quiz net als Cheers direct bij mij aansloeg.
LikeLike