Ik heb mijn democratische plicht gedaan en dat is nu eens niet ‘stemmen’, want dat is zo makkelijk, maar opkomen voor hen die zich niet kunnen verdedigen. ‘Hen’ zijn in dit geval twee zilveresdoorns die gekapt dreigen te worden door de gemeente. Ik had nog twee dagen om mijn bezwaarschrift in te dienen, en dat heb ik gedaan. Ik had nog nooit van zilveresdoorns gehoord, maar als ik uit mijn raam kijk staan er twee grote bomen die dat kennelijk zijn.
Iemand had een kapvergunning aangevraagd om er drie extra parkeerplaatsen aan te leggen. Voor drie extra parkeerplaatsen moesten deze twee zogenaamde toekomstbomen, beeldbepalend voor de buurt, wijken. Want de parkeerdruk zou te hoog zijn, en bovendien zou de verkeersveiligheid gebaat zijn bij die extra parkeerplaatsen.
Nee, dit overstijgt de democratische plicht van het stemmen. Dit is waar de democratie pas echt om gaat! Opkomen voor de zwakkeren en voor hen die geen stem hebben. Het zal wel niks uithalen, maar als ik straks naar een kale betonnen vlakte zit te kijken, hoef ik het mezelf in elk geval niet te verwijten. Hoewel ik me nog zou kunnen vastketenen aan een van die bomen. En mijn kinderen aan de ander. Er was trouwens ook nog een paardenkastanje in het kapproject betrokken. Maar die staat in een andere straat, dus daar heb ik geen bezwaar tegen gemaakt. Niet omdat ik niet om paardenkastanjes geef, maar omdat ik me niet wil bemoeien met politiek buiten mijn straat.