Ondernuts

Ik fietste vandaag naar Epe, mijn kroost moest mij verplicht en met tegenzin vergezellen. Ik wist ook niets beters, maar als ik niet ingreep zat mijn kroost de hele dag achter de computer. De enige bestemming die ik kon bedenken was Hans toekomstige school, dan wist hij vast de weg. Tammar werd snel enthousiast, maar Hans zorgde dat hij steeds verder achterop raakte, zodat hij mij flink irriteerde.

Toen we aankwamen zei hij: “mooi, kunnen we dan nu terug?” Ja hoor, dan kunnen we terug. Ik maakte nog even een foto om aan het thuisfront te laten weten waar we waren -het thuisfront waardeert het erg als ik Hans de weg wijs- en op dat moment kwam er een stel met een hond en een kind aanlopen. Ik zag eerst de vrouw, natuurlijk, blond, slank en een zonnebril, en toen pas de man. Het mannetje. Ik dacht nog, hoe komt dat ventje nu weer aan zo’n vrouw, maar toen zag ik het. Het was een ex-international, ex-Ajacied en huidig technisch directeur van Ajax. Ik noem geen namen uit privacy overwegingen.

Ik zei tegen Hans: “dat is Marc Overmars, die ken je toch wel?” “Jawel, dat is toch de Marcel Brands van Ajax,” zei hij? Vanaf dat moment klaarde zijn humeur op. We gingen niet vragen om een foto of handtekening, want dat zou nergens op slaan, omdat wij altijd grapjes ten koste van Ajax maken. Dan kun je nu ook niet om een handtekening vragen, dat is een belangrijk principe. Tenminste, dat was het vroeger. In deze tijd kun je beter met alle winden meewaaien, dat brengt je veel verder.

Op de foto die ik maakte had ik per ongeluk het gezin Overmars vastgelegd. Heel in de verte en onherkenbaar. De laatste keer dat ik hem tegenkwam is 25 jaar geleden, in een disco, ook in Epe. Hij had toen al de mooiste meiden om hem heen. Allemaal hoopten ze in de gunst te komen van de jonge Ajacied. Maar er kon er maar een winnen. Die liep nu naast hem. Labrador en zoon erachter. In de zon. Gewoner kon het niet.

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log, dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry. Toon alle berichten van Mack