Mol, Knol, cholesterol

Mijn dochter kijkt vaakt naar vloggers. Enzo Knol bij voorkeur, maar niet uitsluitend. Dan kan ze urenlang met de koptelefoon op naar het scherm zitten staren. Ik heb wel eens een stukje meegekeken, ik vond het wel grappig en dacht niet dat het kwaad kon. Nu heb ik mijn mening bijgesteld.

Omdat ze zonder koptelefoon zat te kijken, en ik in de keuken bezig was, hoorde ik de mannetjes hun wijsheden uitkramen. Ineens zag ik het complot van de overheid. Enzo c.s. zorgen er met hun vlogs voor dat het volk dom gehouden wordt, zodat ze niet te kritisch zullen worden. Een kereltje van een jaar of vijftien las een paar keuzevragen op. Om één of andere reden moest dat in het Amerikaans. “What would you rather choose, never have sex again, or never learn anything new?” “Oh my God! What the fuck??” “Nee, you’re kidding me!!” “Ik kan niet kiezen,  mijn gameskills zijn nog niet op het ultimate level! This is fucking shit man!”

Soms denk ik dat er eens een goede hongerwinter over ons land moet razen. Dit extreem verwende gedrag van jongetjes die zichzelf zo interessant vinden, het is het cholesterol van onze maatschappij en onze hersenen slibben ervan dicht zonder dat we het in de gaten hebben. Kwade geniussen worden er rijk van, en hen interesseert het niet welke stront ze over ons land heen spuien. John de Mol is de kwade genius, Olav Mol is wat je ervan krijgt. Een vijftiger die ook niet meer anders weet dan WTF en OMG te roepen.

Ik heb mijn dochtertje voor het schaakspel uitgenodigd. Om die neuronen eens aan het werk te krijgen. Gelukkig ging ze graag op de uitdaging in. Alsof ze zich ook zat te vervelen bij die bagger. Het is ook mijn eigen schuld. Zit zelf ook vaak achter de pc, in plaats van mijn kinderen te vermaken. Maar ja, vraag ze maar eens mee te gaan fietsen…

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log, dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry. Toon alle berichten van Mack