Nu we een paar jaar onderweg zijn in onze strijd tegen de opwarming van de aarde, wil ik graag rendement van mijn investeringen zien. We tanken al jaren Euro loodvrij, we gebruiken geen gloeilampen meer, ons afval wordt gescheiden, er liggen zonnepanelen op de daken en we stappen over op zuinige of hybride auto’s. Dat heeft allemaal niks met geldelijk voordeel te maken, dat is onze milieubewuste instelling.
Eerlijk gezegd verwacht ik wel een beetje dankbaarheid terug van de aarde. Een laagje sneeuw van 5 cm in plaats van 1. Een paar dagen vorst achter elkaar, zodat de er gesproken gaat worden over het bij elkaar roepen van de rayonhoofden. Dan heb ik het nog niet eens over het daadwerkelijk bijeenroepen van de club, maar slechts dat we erover kunnen praten. De Noordpool die weer een stukje aangroeit. Of niet verder smelt op z’n minst. Dat we weten dat we op de goede weg zijn. Dat de sneeuw de discussies verstomt, zich uitspreidt over stad en land, en daarmee de lelijkheid bedekt en de geluiden dempt. Dat je kunt lopen over bevroren plassen en over knisperende sneeuw, en dat je daarbij droge en warme voeten weet te houden.
Vannacht was dan dat laagje van 1 cm sneeuw gevallen. De eerste idioten stonden het om zeven uur al weg te scheppen. Ik haat dat. Volgens mij zijn dat dezelfde eikels die altijd de auto pakken, te lang onder de hete douche staan, gif spuiten, en geen ruk geven om het lot van de ijsbeer, en hopen dat het weer snel zomer wordt zodat de barbecue aankan. Dat de aarde keihard moge terugslaan.