Spookhuis

Vias Plage 28-7-2016

Ik had een paar dagen gelden nog gezegd dat ik niet het spookhuis in zou gaan omdat ik Franse spookhuizen eenmaal niet vertrouw. Daar loopt altijd de plaatselijke dorpsgek wat bij te verdienen, en ik sta niet voor mezelf in als iemand mij plotseling aanraakt. Ik zat samen met mijn vrouw te wachten tot onze kinderen, die in het karretje vóór ons zaten, hun rondje hadden voltooid. Aan het einde van het rondje, kwamen de karretjes weer te voorschijn onder luid geknetter waarvan ik vermoedde dat het diende om de vervaarlijk uitziende karretjes een extra versnelling mee te geven zodat het zou lijken of ze op hun achterwielen naar buiten kwamen. Dat was wat ik dacht, maar ik zei tegen mijn vrouw dat het de kettingzaag was die ons in stukken zou zagen. Onze kinderen kwamen inmiddels heelhuids, maar wat witjes naar buiten, en dus ging ons karretje rijden. 

Een liefelijke dame veranderde in een krijsende demoon en alsof dat nog niet genoeg was, klonk er een luide knal vlak bij mijn gezicht. Scary shit en we hadden zonder erbij na te denken onze kinderen eerst laten gaan. We kwamen langs bewegende skeletten, mannen op de pijnbank en hangend aan een galg. Heel anders dan de Julianatoren. 

En toen was er ineens even niks en dan weet je dat het mis is. Daar sprong de dorpsgek met Freddy Kruger masker en kettingzaag te voorschijn. De zaag ging vlak langs mijn oor en ging vooral niet weg. Freddy zat niet vast, als de andere spoken, hij rende je achterna en was ook veel sneller dan het karretje. Ik dook weg om de benen van mijn vrouw te beschermen want ik heb wel eens gelezen dat ze het daar het eerst op gemunt hebben, dorpsgekken met kettingzagen. Goed, we leven nog, ik heb alleen Freddy niet kunnen uitschakelen. La prochaine fois. 

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log, dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry. Toon alle berichten van Mack