Bij het minste of geringste ontstaat er tegenwoordig massale verontwaardiging, soms uitlopend op een opstand. Ik weet zo gauw geen voorbeeld, maar het is echt waar. Oh ja, toch. Een tekening van een Deense cartoonist in de krant kan zomaar je doodvonnis betekenen. Een film over het lijden van Christus werd door joden als beledigend ervaren omdat zij er wat negatief op zouden worden afgeschilderd. Als Sinterklaas weer in het land is ontstaat er geheid discussie over de kleur van de Pieten. Maakt er een SGP’er een opmerking over het verband tussen verkrachtingen en zwangerschappen is het land te klein. Blijken er niet genoeg vrouwen aan de top van het Nederlandse bedrijfsleven te opereren, wordt er een campagne van de rijksoverheid opgezet. Eigenlijk zijn er voorbeelden genoeg.
Er is slechts één groep die het onheil dat over hem komt gelaten aanvaardt als een man: rapapaa rapapaa…De Nederlandse man! Want sodeju, ik kijk al zeker dertig jaar reclames en altijd wordt hij afgeschilderd als een domme sul of als een spelend kind. En altijd heeft hij een verstandige vrouw, vele malen knapper dan hij, die hem uit de nesten redt. Hij racet met een afstandbestuurbare auto over de reet van zijn vrouw, of hij hangt een beetje de showpik uit maar botst dan met zijn Aston Martin op een tractor, hij wordt meegesleurd door een grote hond of hij doet een jammerlijke poging om Sinterklaasinkopen te doen. Punt Com. Ik krijg er het Claire Huxtable gevoel van. Die wist ook altijd op een subtiele manier alles beter. Met d’r irritante lach om d’r man! Nou, zonder Cliff was ze helemaal niks! Poeh! Maar verder aanvaard ik deze kleineringen als een man.
Eh… tja….
LikeLike
Gewoon wat ongewenste bijverschijnselen van de evrouwcipatie.
Getrouwde mannen lijken overigens meer de l*l te zijn dan ongetrouwde.
LikeLike
En zo ziet u maar weer, dat zelfs het gegeven dat een man altijd “de sukkel” zou zijn, massale verontwaardiging oproept. Nou ja, éénmans-verontwaardiging, in dit geval.
LikeLike
Gek genoeg denk ik dat het brein achter die reclamespotjes toch ook echt mannen zijn.
LikeLike
Ik zou me hierover maar niet te druk maken. Want commercials zijn toch altijd een karikatuur, een vertekening van de werkelijkheid, dus nauwelijks serieus te nemen.
LikeLike
Er zit niks anders op ook.
LikeLike
Zolang jullie nog niet half bloot over de speeltjes (auto’s) van mannen (of dan van vrouwen) gedrapeerd worden heb je nog niets te klagen!
LikeLike
Je vergeet die reclame van die vent die in een ongediertebestrijdingspak de badkamer gaat schoonmaken. Over schoonmaken gesproken: eigenlijk moet je niet zeuren, want de man heeft nog altijd de hoofdrol in reclames. Uitgezonderd zijn: schoonmaken, koken of wulps en halfnaakt door het beeld lopen vanwege één of ander zinloos parfum. Dán mogen wij weer op komen draven hoor!
LikeLike
Ergens heb ik het idee dat jij je hier helemaal niet druk om maakt en heimelijk zit te lachen om al die serieuze reacties. Want jij hebt Linda helemaal onder de duim.
*proest*
LikeLike
Eigenlijk gedraag ik me ook altijd als en kind en hou me van de domme. 🙂
LikeLike
Dat eerste valt reuze mee en dat tweede ook 🙂
LikeLike
Noodgedwongen? 🙂
LikeLike
Yukiko, automatisch lees ik jouw reacties als een lichte vorm van zeik Mack af. Maar lees ik hier nu iets van een compliment in, of hang ik nu de bal voor de kruising?
Bertie: U bedoelt?
LikeLike
Het was een compliment, geniet ervan. Ik vind je heus aardig 😉
LikeLike