Ossaert

Meer dan 25 jaar geleden gingen mijn opa en oma regelmatig in de kerstvakantie een weekje naar Elspeet of Uddel. Mijn broer en ik fietsten dan ’s winters een uur door het bos om er op bezoek te gaan. ’s Avonds laat, door het aardedonker, fietsten we terug. Geen hand voor ogen zagen we, maar onze halogeenverlichting scheen 100 meter ver. In mijn eentje zou ik het niet gedurfd hebben. Aan de Elspeetse kant stonden dikke, kale beukenbomen wijd uit elkaar, het was een spookachtig gezicht. Ergens in het midden bevond zich de Hoge Duvel, een heuvel van 100 meter hoog. Waarom die heuvel zo werd genoemd, wisten wij niet.

Later las ik de sage van de Hoge Duvel waar de boze geest Ossaert zou wonen. Een onzichtbaar wezen dat nachtelijke, nietsvermoedende bezoekers in de rug aanviel en hen met zijn klauwen doodde. Ossaert was door een monnik verbannen naar de Hoge Duvel en moest daar 99 jaar wonen, en mocht er niet af. Als je Ossaert al af wist te schudden dan kon hij nog altijd zijn weerwolven achter je aan sturen, die je konden achtervolgen tot aan je huis. Zouden wij dit destijds geweten hebben, waren wij waarschijnlijk 20 kilometer omgefietst. Nu niet, en reden wij in de nacht zwijgend over de heuvel. En dat was maar goed ook, want Ossaert lag vaak te slapen. Pas als hij wakker werd had je een groot probleem. Soms deden wij de lamp uit om te kijken hoe donker het daar ’s nachts wel niet was. Maar niet langer dan drie tellen. Het is een wonder dat ik hier nog zit en u dit kan vertellen. Geen zinnig mens durft de geest Ossaert uit te dagen. En nergens staat een waarschuwingsbord met de tekst: Laat varen alle hoop gij die hier des nachts doorheen gaat en den bozen geest Ossaert uitdaaght.

Ik hou wel erg van sagen moet ik zeggen. De moderne mens die over de wereld heerst, realiseert zich ineens dat hij in zijn eentje kansloos is tegen de grillen van de natuur. En soms, heel soms, slaat de sage toe. Er kapseist een schip bij de Loreley of er verdwijnt een vliegtuig in de Bermuda Driehoek. Wat dat betreft gaat het op de Hoge Duvel al jaren goed. Maar voortaan ben ik er ruim voor de schemering al weg.

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry. Toon alle berichten van Mack