Kind

De afgelopen weken waren nogal stressvol. Ik begon het te merken doordat ik elke ochtend om vijf uur wakker werd. En aangezien ik pas om half één slaap zijn de nachten dan behoorlijk kort. Maar ik geloof dat ik er doorheen ben. Ik werd vrijdag alweer wat later wakker en één goede nachtrust doet al wonderen. Vanochtend was ik na half negen nog aan het dromen, ik had een gesprek met mijn vader, hij was al die tijd niet ouder geworden en ik was mijn huidige zelf. Hij wilde onze relatie beter maken, maar ik wilde hem laten zoals-ie was, vader-kind.

Gisteren deed ik iets doms, over vader-kind gesproken. Ik was aan het stoeien met de kinderen en ik dreigde ze vast te binden. Doe ik wel vaker, niet voor straf maar omdat ze dat leuk vinden. Het heeft ook niets met “Vijftig Tinten” te maken. Ik pak dan de ceinturen van de ochtendjassen en bind die om hun polsen. Zodra ze dan los zijn hebben ze de grootste lol. Gisteren bond ik Hans aan handen en voeten. Maar hij stond op van de bank en ging springen. Totdat hij viel en hij zich dus niet met zijn armen kon opvangen, want die zaten achter zijn rug gebonden. Hij huilde heel hard en ik schrok me dood. Ik tilde hem snel op en legde hem op de bank, en haalde de knoop los. Hij bleef maar huilen en klaagde over pijn in zijn schouder en zijn wang. Een kwartier lang heeft hij me in de waan gelaten dat zijn schouder was gebroken. En dat zou mijn schuld geweest zijn. Hij had al zijn tanden uit zijn mond kunnen vallen. Kinderbescherming zou waarschijnlijk zijn ingeschakeld. Hoe dom kan een vader zijn? Of is dit zo dom dat het alleen de stomste overkomt? Ik was zo opgelucht dat hij uiteindelijk niks mankeerde. Je zult zoiets op je geweten hebben. Vanochtend in het zwembad drukte ik hem nog even stevig tegen me aan. Hij snapte niet waarom ik dat deed en probeerde zich los te wurmen. Ik liet hem snel gaan.

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log, dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry. Toon alle berichten van Mack