Pak

Het was geen geschikt weer om in de stad te lopen. Ik had wat nette kleding nodig voor op mijn werk en als man heb je dan keus uit een pak. In mijn donkergroene korte broek en paars T-shirt een pak passen, je moet wat. Gelukkig wist ik precies welk pak. Het mocht in geen geval een donkergrijs streepjespak zijn, want dat is de Volkswagen onder de pakken. Gelukkig zag ik ook een Alfa Romeo hangen. Lichtgrijs metallic. Toen ik hem aan had, leek ik wel wat op Matthijs van Nieuwkerk. De verkoper leek op Chris Martin, want hij wilde niet bij mij achterblijven. Hij was ongeveer begin twintig en had nog lang niet zo’n ontwikkeld lichaam als ik. Hij moest wel om Linda lachen, want Linda zeikt mij graag af in winkels. Nou ja, niet alleen in winkels. “Hij gaat wel met zijn tijd mee,” zei Chris toen ik in de paskamer stond. Ik riep vanachter het gordijn dat dat wel moest want ouwelullenpakken hingen nergens in het rek.

Ja, als het ijs gebroken is wrijven de verkopers zich in hun handen. Overhemd erbij meneer? Ja, overhemd erbij, riem erbij, ach weet je wat, neem zelf ook wat! De sfeer was ontspannen en meestal als ik kleding koop is de sfeer uiterst gespannen. Want ik vind het niet leuk, kleren kopen. Altijd gaat er wel iets mis. Maar dit ging prima. Een pak van mijn hart. Ik zag aan Linda dat ze ook tevreden was. Ja, kleren maken nog steeds de man. Maar ook in mijn zwembroek sta ik mijn mannetje. En daar gaan toch veel pakdragers de mist in.

Onbekend's avatar

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

8 gedachten over “Pak”

  1. Het gaat niet om de verpakking, maar om de inhoud. 🙂
    Ik dacht dat je wel een donkerrood glimmend te krap Italiaans geval zou kiezen.
    Zelf heb ik ooit 1 pak gekocht en dat heb ik wel 2x gedragen. De baas heeft de rekening daarvan gekregen. Ik heb er dus niets mee. Ten eerste moeten kleren lekker zitten en daarmee vallen pakken al meteen door de mand. Daarna moet het warm en doorluchtig zijn. Dan kom je bij materialen die ze doorgaans niet in een pak verwerken. Maar misschien is het nylon overhemd met dicht boordknoopje nog afgrijselijker. Als ik naast dit soort slachtoffers zit, dan bekruipt mij vooral een gevoel van medelijden en ook in wat voor een heerlijk vrij land ik mag leven. 🙂

    Like

  2. Een collega van mij (een vrouwspersoon en heel bleu) heeft een zilvergrijze Alfa Romeo. Laatst reed ik mee, op de achterbank, maar wat een vreselijke auto’s zijn dat zeg! Hoop dat je pak iets mooier is.

    Like

  3. Xiwel: bij de Pvda heb je er eentje die altijd in een door zijn moeder gebreide trui de tweede kamer in stapt. Die man kan nog zo goed zijn, ergens is er een grens.

    Like

Laat een reactie achter op mack Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *