Er hebben deze week anderhalf miljoen mensen gekeken naar een documentaire over een drievoudige moord in Zoetermeer, gepleegd door een vader die er niet uitziet als een moordenaar. Ik heb deze documentaire gemist, net als het hele familiedrama moet ik bekennen. De gezichten van de vermoorde onschuldigen komen me niet eens bekend voor.
Maar vader ging vreemd, loog tegen familie en minnaressen en werkte zich onvermijdelijk in de nesten. En toen een Poolse minnares hem thuis kwam opzoeken in de veronderstelling dat hij alleen woonde, heeft hij zijn vrouw en dochtertjes maar vermoord. En daarna een fantastisch weekend met de Poolse beleefd. Logisch. Hij zag geen uitweg meer, schijnt hij later verklaard te hebben. Hij voelde zich in zijn vrijheid aangetast door zijn vrouw, van wie hij niet meer hield en heeft zich op geheel eigen wijze van zijn last ontdaan.
Maar ergens houdt mijn begrip op. En dat is hier. Dat je wilt leven met de schande van je gezin bedriegen moet je zelf weten, maar wie krijgt nu zoiets voor elkaar? Er zijn mensen met zware geestesziekten maar daarvan weet de omgeving en de psychiatrie dat ze een probleem hebben. Deze man zag geen uitweg meer en kon zich dus slechts beroepen op depressiviteit. En kennelijk is een rechter daarin meegegaan want in plaats van een eerder opgelegd levenslang, is de straf omgezet naar 20 jaar. Maar als je je depressief voelt, dan kun je naar de dokter. Dat hoeft niet altijd te helpen, maar het kan. En als je het niet doet, en het leven liever als ondraaglijke last ziet, dan kun je nog steeds zelfstandig nadenken. Er zijn legio depressieven die hun leed bij zichzelf houden. Dat zijn de dapperen, de edelmoedigen en de volhardenden. Deze man is gewoon een kille moordenaar. Als ik dit op mijn geweten had, eiste ik de maximumstraf tegen mezelf. Voor medelijden is geen enkele reden meer.
Mack 
Oh ja, 20 jaar. En in de gevangenis gaat hij zich dan alsnog heel goed gedragen zodat-ie na twaalf jaar alweer rond loopt.
In Amerika zijn ze weliswaar niet helemaal goed bij hun hoofd met hun strafrechtsysteem, maar hier ook niet. Toch schijnt het hier in Nederland nog wat strenger te zijn dan in veel andere Europese landen, hoorde ik laatst, in tegenstelling tot wat wij hier denken.
LikeLike
Dat hij op het moment dat die Poolse voor de deur staat in de paniek schiet en zijn vrouw vermoord daar kan ik me heel in de verte nog iets bij voorstellen. Maar waarom de kinderen? stonden die zijn liefdesleven ook in de weg? Of was dat meer een kwestie van “dat wordt wat lastig als moeders niet meer voor ze zorgt: moet ik dat zelf gaan doen”?
LikeLike
Ik kan me herinneren dat ik indertijd al misselijk werd van het hele verhaal. Ik begrijp dan ook niet wat de toegevoegde waarde is van een documentaire over deze treurige geschiedenis is noch welke drol van een journalist hier nu zo nodig nog een extra euro aan wil verdienen.
LikeLike
Ben het he-le-maal met je eens. Ga dan scheiden en verhuis naar Polen.
Bah.
LikeLike
Ik heb het niet zo gevolgd en ik heb de documentaire ook niet gezien. Ik heb daar niet eens behoefte aan. Helaas komen dit soort zaken voor, ook bij mensen die voordien voorbeeldig leefden (volgens buren en familie dan). Elk mens is moeiteloos in staat om zich in de nesten te werken. De meeste mensen hebben dat op tijd in de gaten en nemen maateregelen. Zo had deze man het tegen zijn Poolse vriendin kunnen vertellen dat hij een vrouw had of tegen zijn vrouw dat hij een Poolse vriendin had. Sommige mensen grijpen te laat in en stapelen fout op fout om er uit te komen. Dat gaat dus nooit lukken. Die mensen zijn meestal zwaar overspannen met een midlife crisis. Helaas zijn ze wel in staat om dat naar de buitenwereld te verbergen.
Met die straf zit ik niet zo. Als mensen na 10 jaar gevangenisstraf niet inzien dat ze hun leven anders moeten aanpakken, dan komt dat besef ook niet na 20 of 80 jaar gevangenisstraf. Ik zou wel graag willen zien dat zo iemand na vrijlaten goed gevolgd wordt op psychisch gebied.
LikeLike
Xiwel: Ik denk dat deze man, mede gezien door het feit dat hij daarna nog een wipweekend heeft gehad in het bed waarin hij zijn vrouw even van tevoren vermoordde, geen enkel recht meer heeft op medelijden. Alles wat hij krijgt is voor hem meegenomen. Ook als hij na 15 jaar vrijkomt is deze schande te groot om mee verder te leven, lijkt mij. Alleen een leven vol schuldbesef in de gevangenis rest hem nog. Wie gaat deze man ooit nog vergeven?
LikeLike
Bij toeval zag ik een deel van die documentaire. Het blijkt al vijf jaar geleden te zijn gebeurd. Ik kan me dat nog wel herinneren.Dat zijn van die dingen die je hoort of leest en die zo ongelooflijk ongeloofwaardig zijn dat ik schuif in een lade: dit snap ik niet en zal ik nooit snappen. Niet zelfs maar een deeltje ervan.
Ik hoopte dan ook dat de dader onder de loupe zou worden genomen. Maar dat was niet het geval. De moeder, beste vriendin, tante vertelden hun beleving van het gebeuren.Maar dat boeit mij nou weer niet zo, omdat ze precies zo reageren zoals ieder gezond denkend mens, dus zoals ik ook zou reageren.
Ik wil weten wat er in het brein van die man is misgegaan en vooral hoe het kan dat hij dat al die tijd zo goed heeft weten te verbergen. Kennelijk wordt daar alleen vanwege de strafbepaling enig onderzoek naar gedaan. Niet om daar lering uit te trekken ter herkenning van toekomstige moordenaars.
Als hij straks na een x-tal jaren weer vrij rondloopt zal hij gelijksoortige mensen opzoeken. Er zijn altijd mensen, vrouwen ook, die dit soort mensen wel boeiend vinden. Die babymoordenaar in België heeft een fan, hij krijgt regelmatig post van een of andere dame in Scandinavië.
Alleen al uit piëteit voor de nabestaanden zou die man nooit meer vrij mogen rondlopen. Maar ook omdat hij weer zoiets kan doen.
LikeLike
@Mack: Mijn inbrengetje ging niet zozeer over medelijden. Ik ken de situatie en de persoon daar te slecht voor. Mij ging het er om dat dit soort zaken helaas blijft gebeuren en dat mensen die dat doen niet duidelijk herkenbaar zijn.
LikeLike
Nee, duidelijk herkenbaar zijn ze zeker niet. Mij ging het er vooral om dat dit soort mensen slecht zijn in plaats van verminderd toerekeningsvatbaar.
LikeLike
Gewetenloos heet zoiets volgens mij…
LikeLike
Psychopaten zijn het. Wolven in schaapskleren.
LikeLike
@Xiwel: de man had tegen zijn Poolse vriendin al heel lang volgehouden dat zijn vrouw en kinderen vermist werden. Terwijl dat toen nog niet het geval was. Hij heeft dus alleen maar in werking gezet wat hij die vrouw al heel lang voorschotelde… Hoe ziek ben je dan?
LikeLike
@Linda: Dus wat ik schreef: ‘fout op fout stapelen’ was ook daar gaande. (John Lanting moet weer terug op TV om deze mensen op tijd te genezen.)
LikeLike
@Xiwel: als jij dat een ‘fout’ wil noemen… Ik zie het als een fout als Mack zijn kleren op de grond gooit en ze niet opruimt… 😉
LikeLike