Gisterenavond herleefden oude tijden. Gewoon hier achter mijn pc toen de overige gezinsleden al op één oor lagen werd ik via Hyves aangesproken door een klasgenote van de lagere school. Zij was mijn eerste verkering in een lange reeks van zeven, en we haalden herinneringen op, en hadden het over hoe het nu met ons ging. Onvermijdelijk kwam mijn verhuizing aan de orde en wat er gebeurd zou zijn als ik was blijven wonen in het dorp waar ik kind was. Dan was ik volgens haar met haar getrouwd. "Zeker," antwoordde ik, hoewel ik daar nog lang niet zo zeker van ben, maar dat is op dat moment het enige juiste antwoord om de magie van het moment niet te bezweren. Ik zei dat ik zo weer tien jaar zou willen zijn en weer in die lagere school zou willen binnenlopen. Zij vroeg of ik dan alles anders zou doen dan ik gedaan heb. Maar nee, dat niet. Het was alleen zo'n onbezorgde tijd hoewel ik mij wel herinner dat de moeder van een ander klasgenootje destijds zei dat dit de mooiste tijd uit mijn leven was, en ik daar heftig ontkennend op antwoordde, doelend op het feit dat ik school niet leuk vond. Maar dat was stoerdoenerij.
Terugkijkend denk ik dat die tijd de mooiste uit mijn leven was. Maar misschien is dat gewoon idealiseren? Als ik nu terugdenk aan de Meao dan krijg ik ook mooie herinneringen door, terwijl ik zeker weet dat het een ellendige tijd was. Eigenlijk vanaf mijn 15e tot mijn 23e was het een beroerde tijd. Daarna werd het langzaam beter. Ik verbaas me nu nog wel eens hoe leuk het zelfs op een doordeweekse ochtend kan zijn. Vroeger maakte ik me zorgen over wat de dag allemaal voor ellende voor me in petto had, (dat moest je dan juist kansen en uitdagingen noemen volgens mensen die ik nu graag belachelijk maak) maar dat is niet meer. Elke dag lijkt op de vorige en dat is fijn. Een spannend leven is net zoiets als een romantische contactadvertentie. Met strandwandeling, open haard, en een flesje wijn en dat soort onzin. Maar die worden altijd geschreven door mannen die lijken op het tegengestelde van Brad Pitt. Om gelukkig te worden moet je bepaalde dromen vooral niet najagen. Je moet ze in stand houden om erover te kunnen dromen, want als je ze hebt gerealiseerd, vallen ze tegen. De lotto moet je vooral niet winnen, erover dromen is veel mooier. Om één uur kwam het gesprek ten einde en om tien over één sliep ik. Vast wel met een glimlach.
Mack 
Lange reeks van 7 hè? Jij casanova! Ik ben jaloers op je.
LikeLike
Ik ga nu slapen maar ik ga nog even een jaloerse opmerking verzinnen hoor!! Anders beginnen mensen weer te zeuren.
Ik kom er nog op terug 🙂
LikeLike
Weltrusten. Zet ik ondertussen hyves even aan.
LikeLike
Linda, het is een volwassen vrouw die via hyves op zoek is naar ex-vriendjes. Hoe sneu wil je het hebben?
En trouwens, jij hebt mij toch nog altijd.
LikeLike
Nou altijd…zo vaak ben je niet beschikbaar voor haar hoor. Meestal zit je wel met een van je weblogvriendinnen te msn’en.
LikeLike
En na 10 over één? Dromen over die schoolliefde?
Klinkt wel een beetje bezadigd allemaal (voor zo’n jonge vent).
LikeLike
Ja, het is ook bezadigd. Bezadigd is prima als je 40 bent.
LikeLike
Bezadigdheid begint op je 40e? Dan heb ik nog 8 jaar om groots en meeslepend te leven. Laat ik daar maar eens mee beginnen.
LikeLike
Mannen die het tegenovergestelde van Brad Pitt zijn? Knappe mannen heb je niks aan, leuke mannen wel. Brad Pitt vink geen van beide.
LikeLike
Ik kan me van mijn middelbare schooltijd herinneren dat ik me voornam er later niet zwijmelend op terug te kijken, en me vooral te herinneren dat het een stomvervelende periode was. En dat was het ook.
LikeLike
@Hermanus: daarom maak ik me ook niet druk!! :-)))
LikeLike
Ja, dat Hyves dat brengt oude bekenden weer bij elkaar. Toevallig viel mij de naam weer te binnen van een collega met wie ik begin jaren 70 samenwerkte in een fotozaak in Amsterdam. En toen vond ik ‘m op Hyves. Dat is gek hoor. Hij is al gepensioneerd, nota bene! Het is net of je na het eerste hoofdstuk in een boek doorbladert naar het midden, of een film waarbij heen en weer geflashback’t wordt. We waren allebei in de 20 toen en het voelt echt niet als 40 jaar geleden. En op de foto, leunend tegen zijn motor in een leren pak ziet ‘ie er nog precies zo uit als toen! Maf hoor.
LikeLike
Het kan gevaarlijk zijn hoor, oude schoolvriendinnen. Weet er inmiddels alles van.
LikeLike