Kent u dat? Je bent ergens het beste in en het wordt je misgund? Ik had het vroeger op school al. Altijd als ik een tien had, en dat was echt heel erg vaak, dan werd er geroepen door mijn klasgenoten: "Je zult wel gespiekt hebben." Terwijl niemand anders in de klas een tien had, dus dat kon helemaal niet, maar desondanks hielden sommige dommeriken toch vol.
Haal ik een verkeersdiploma op de lagere school en staat er met prachtige krulletters boven: "Maximo cum laude", zeggen mijn ouders: "Dat zul je er zelf wel bijgezet hebben." Haal ik de snelste ronde met karten, dan is het: "De tijdwaarneming zal wel even in de war geweest zijn." Heb ik een Alfa Romeo V6, dan hoor je: "Wat moet je met een auto die 230 kan?" Iemand ziet het prachtige haar van Hans haar en men roept spottend: "Nou, dat heeft-ie vast niet van jou!" Terwijl iedereen kan zien dat ik precies hetzelfde schitterende haar heb.
En het gaat maar door. Elvis, die misschien nog wel groter was dan ikzelf, (ik ben heus wel bescheiden) en waar ik fan van ben, wordt door sommige mensen die pretenderen verstand van muziek te hebben omdat ze toevallig iets anders in de kast hebben staan dan wat ze eigenlijk mooi vinden, afgeschilderd als een amateurtje. Kon niet eens zijn eigen nummers schrijven. "Nee, en die artiesten waar ze zelf van houden ook niet, maar die deden het stronteigenwijs toch!" Nou, dan maak je jezelf toch wel heeeel erg ongeloofwaardig. Hun eigen idolen hebben potverdorie hun hele zielige carrière aan Elvis te danken, maar dat wordt even gauw vergeten want anders moeten ze afscheid nemen van hun stoere idolen en hun toevlucht zoeken tot Heino, omdat dat de enige is die zijn carrière niet aan Hem te danken heeft.
Doe ik mee aan een filmquiz en win met de maximale score, heb ik toevallig geluk gehad. Als ik meedoe aan een voetbalpoule, worden regels gauw veranderd. Win ik een muziekquiz, dan heeft mevrouw Mack mij geholpen, en staat iedereen hopeloos op mij achter in een "herken de openingszinquiz" dán heb ik ineens alles gegoogled. Maar als ze dan horen dat je regelmatig bij Angus Young op visite gaat, ja dán zijn ze ineens weer je beste vriend. Ik hou daar niet van. Gelukkig komen dergelijke verderfelijke personages in mijn linklijst niet voor. U bent allen mijn vriend.
(Bovenstaand verhaal is, op Elvis en ik na, geheel gebaseerd op fictieve personages. Als u zich hier toch in meent te herkennen, berust dat op louter toeval.)
Mack 
Nee, ik voel mij niet aangesproken, ik gun jouw je Alfa Romeo V6 echt wel hoor!
En Hans z’n prachtige krullen en je verkeersdiploma en Elvis! En de rest! Wat ben je toch goed man!!
LikeLike
Had ik gisteren nog. Kwam bij mijn oude werkkring mijn zelfstudieboek en -schrift Amhaars ophalen. Dat materiaal had ik ooit uitgeleend aan een collega en dat wil ik graag terug. Een andere collega, om wie ik daar ben weggegaan (iemand die de meest alledaagse non-kwaliteiten in anderen ophemelt en aanmoedigt maar hun overduidelijke talenten bijzonder knap kan bagatelliseren) zei: “Hoe kom je er nu bij zoiets te leren? Oh, jah, jij hebt natuurlijk die ethiopische vriend gehad.” “Nou,” zei ik, “nee hoor. Niet daarom. Ik heb gewoon een talenknobbel.” Dat soort dingen zeg ik bijna nooit, maar tegen haar wel: “Nee hoor, ik heb niet heel erg veel geoefend met tekenen. Ik heb gewoon heel erg veel talent.” Die springt van zulke opmerkingen van mij uit haar vel en dat mag ik wel.
LikeLike
Je vergeet te melden dat je zelf nog het allerhardst meedoet met het gepest.
Maar goed, voor je arme gekneusde zieltje: Ja ik vind je tof, ja je bent mijn voorbeeld, ja je bent zo knap met àl je haren en ja Elvis staat hier ook in de kast dankzij jou.
Zoiets?
LikeLike
Het is wel duidelijk dat je ná woensdag een andere kijk op ‘echte kerels’ hebt gekregen. Geweldig lijf, prachtig kapsel, moderne kleding, vlotte babbel en een stel brains waar je jij tegen zegt.
En dan heb jij het over afgunst……………pffffffffff.
LikeLike
Ach, als je zelf weet dat je goed bent, of als je iets bereikt hebt waar anderen afgunstig op zijn, dan moet je gewoon denken: “Gewoon laten lullen.” Je weet toch zelf wel wanneer je de waarheid spreekt en wanneer je aan het opscheppen bent? Laat mensen jaloers zijn. Jij bent wie je bent, je kunt wat je kunt en voor de rest bekijken ze het maar.
LikeLike
Haha; laat ik nu onderhand in bijna al jouw fictieve personages één persoon herkennen. Mannen mogen dan in de optiek van Yukiko minder snel verleppen na hun 28ste; sommigen blijven wel érg lang in de puberteit vastzitten. Of manifesteren zich als de zoveelste Hans Teeuwen-kloon. Terwijl ze al wél inhammen en dunne plekjes op hun bolletjes krijgen.
Overigens hebben de meeste écht betekenisvolle popartiesten hun carrière natuurlijk rechtstreeks te danken aan Woody Guthrie. Zie de documentaire van Martin Scorcese over Bob Dylan: ‘No direction home’. Maar uiteraard zijn dat geen crowdpleasertjes.
LikeLike
Bob Dylan, die kan al helemáál niet zingen.
LikeLike
Zulke stukjes schrijf je normaal een stuk slechter.
LikeLike
Het is je prima gelukt om mij niet aan te spreken. Bovendien heb ik geen enkele reden voor afgunstige gevoelens: (ik sta toch boven jou)oeps: daar sta ik boven bedoel ik uiteraard.
LikeLike
Als je weer bij Angus op visite gaat zwaai dan ff. Zoals je weet woont hij in een dorpie hier vlakbij
LikeLike
En ik wist niet eens wie Angus Young was! Heb het moeten opzoeken.
LikeLike