Verslag van Zeeland.

Zeeland is 's winters een ongelofelijk lelijke provincie. Koud, nat, kaal en vlak. Het was er zo mistig dat ik niet kon zien of het water waaraan we stonden zout of zoet was. En ik realiseer me nu pas dat ik geen idee heb aan welk water we gestaan hebben. Het park (Roompot Marina) stelt weinig voor. Maar dat zou ook aan mij kunnen liggen. Een tennisbaan, een voetbalkooi, een speelhal waarin geen flipperkast te vinden was en een sloot met drie verdronken konijnen op de bodem. Het zwembad was wel mooi, maar het zwemmen werd zorgvuldig verpest door neef Dan (bijna 2) die het op een krijsen zette. De topattractie was een 1 meter hoge glijbaan voor onze deur, die Hans geheel zelfstandig kon beklimmen en beglijden. Ik hoefde slechts toezicht te houden en af en toe een hap zand uit z'n mond verwijderen.
Van Kerstsfeer was ook al geen sprake, vooral niet toen ik de accu's van de PlayStation Portable van twee meegereisde pubers verstopt had en de terugverdientijd bij elke klap die ik kreeg met een uur verlengde.

Aan mijn en mijn zwagers lijden kwam pas een einde toen op tweede Kerstdag de hele avond Elvis op tv kwam. Aloha from Hawaii, This is Elvis en Elvis by the Presley's. Een uurtje of vier alleen maar Elvis. Wij hadden twee stoelen naast elkaar op een meter voor de TV gezet. Veronica snapt gelukkig nog hoe ze haar kijkcijfers hoog moet krijgen. Zwager en ik waren het roerend met elkaar eens over maakte niet uit wat. Wij spraken er nog over dat Elvis nu zat op de troon naast God en dat Kerstmis waarschijnlijk naar 8 januari verplaatst zou worden. En Tupelo zou het nieuwe Betlehem worden. En dat wij beiden toch wel erg veel op Elvis leken. De volgende ochtend werden we naast elkaar wakker in hetzelfde bed.

Onbekend's avatar

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

18 gedachten over “Verslag van Zeeland.”

  1. Was er toch nog iets fatsoenlijks op met de kerst.
    Alleen die allerlaatste opmerking van Precilla aan het eind..yikes. Kwijl kwijl.
    Verder was het tof natuurlijk 🙂

    Like

  2. Was er toch nog iets fatsoenlijks op met de kerst.
    Alleen die allerlaatste opmerking van Precilla aan het eind..yikes. Kwijl kwijl.
    Verder was het tof natuurlijk 🙂

    Like

  3. Moest hier ineens aan denken toen ik over die konijnen las:
    Vos onder ijs
    Deze winter, bij het schaatsen:
    vos onder ijs.
    Twee dode ogen keken op
    alsof hij zo omhoog zou springen
    met open bek
    als het plotseling zomer werd.
    Ik vlucht voor honderd boeren.
    Water breekt.
    Ik zwem mij langzaam dood.
    Er is geen hoop, geen ademnood
    voor het langst.
    Ik voel niet eens meer angst.
    Mijn laatste woorden zijn gedacht:
    ik kan niet meer
    en spreken gaat niet hier.
    Het is eenzaam. Aan deze kant.
    Van het papier.
    Het is zo eenzaam hier
    Ingmar Heytze is een held. Zo.
    http://www.nopapers.nl/km/lit/aut/poez/0/poez0005.html

    Like

  4. Moest hier ineens aan denken toen ik over die konijnen las:
    Vos onder ijs
    Deze winter, bij het schaatsen:
    vos onder ijs.
    Twee dode ogen keken op
    alsof hij zo omhoog zou springen
    met open bek
    als het plotseling zomer werd.
    Ik vlucht voor honderd boeren.
    Water breekt.
    Ik zwem mij langzaam dood.
    Er is geen hoop, geen ademnood
    voor het langst.
    Ik voel niet eens meer angst.
    Mijn laatste woorden zijn gedacht:
    ik kan niet meer
    en spreken gaat niet hier.
    Het is eenzaam. Aan deze kant.
    Van het papier.
    Het is zo eenzaam hier
    Ingmar Heytze is een held. Zo.
    http://www.nopapers.nl/km/lit/aut/poez/0/poez0005.html

    Like

  5. Ging je uitje de mist in? De volgende keer toch iets beter opletten als je gaat boeken! Dat park hebben we in zeeland laten zetten voor een bepaald slag volk!

    Like

  6. Het kan aan mij liggen, dat ik te veel appelbeignets heb gegeten, maar je relaas blinkt niet uit van duidelijkheid.
    Naast wie werd je bijvoorbeeld wakker?

    Like

  7. Beste Mack,
    Lelijk en mooi zijn allemaal producten van degene die oordeelt en ze leven dan ook enkel in hem. Ik kan enkel stellen dat aan het Veerse meer (want daar zat je en dat is zoet noch zout) je gewoon je vergist van rivier. Aan de Westerscheldekust is het veel mooier namelijk.
    Dus terwijl jij je afvroeg waarom je waar was hadden we hier de prachtigste uitzichten..
    Het leermoment: Niet stoppen de volgende keer. Doorrijden tot ze Vlaams spreken (Als het Frans wordt, omdraaien). En het liefst niet in een al te patserige nieuwe auto… Gewoon, een rooie Ferrari of zo. Daar rijden die stinkendrijke bejaarden hier ook in. Je gaat dan wat op in de menigte, zeg maar.
    Veel warmte en geluk in het nieuwe jaar voor jou, mevrouw Mack en Hans en dat al je dromen mogen uitkomen!
    Liefs,
    Jan

    Like

Laat een reactie achter op Frans54 Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *