Schoolbank.nl

Afgelopen weekend kreeg ik een mailtje van een meisje dat ik 25 jaar niet heb gezien, en dat destijds bij mij in de klas zat.
Ze vroeg of ik nog steeds in Drunen woonde (nee!!) en ik vond dat op een of andere manier niet zo'n slimme vraag. (Ik weet namelijk precies welke 14.655 inwoners er behalve mij nog meer in mijn huidige woonplaats wonen.) Maar maakt ook niet uit, ze was kapster geworden maar was inmiddels gestopt met werken om voor haar twee kinderen te zorgen. Voorbeeldig. Kan niet beter.

In elk geval, ze vertelde dat ze het laatst met mijn beste vriendje uit die tijd nog over mij heeft gehad. En inderdaad, twee weken geleden begon mijn neus ineens te jeuken.
En dat vond ik mooi, twee mensen uit het verleden die met elkaar over mij spraken. Gewoon alsof ik een beetje beroemd ben. (Ben ik ook wel een beetje natuurlijk)
Ze noemde verder nog de namen van een stuk of zes ex-klasgenootjes die ze nog steeds wel eens tegenkomt. Ik heb haar gevraagd om ze allemaal de groeten te doen. Want er zaten best lekkere wijven bij.

Onbekend's avatar

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

17 gedachten over “Schoolbank.nl”

  1. Het gaat weer goed met Mack, en dus met Hans! Dank voor de prachtige foto. (Lijkt hij niet een beetje op Bush, die wuift als wijlen de Paus? Klasse!)

    Like

  2. Mijn ervaring is dat mensen van Schoolbank.nl me mailen maar zodra ze horen dat ik in de WAO zit ze weer net zo snel in stilzwijgen vallen.

    Like

  3. Wat moet je toch met die mensen van vroeger? Zo nu en dan krijg ik ook wel eens een mailtje of telefoontje van zo’n schim uit het verleden. Gedver, sta je met een bijna wildvreemde te praten over dingen en andere mensen die je al vergeten bent. Zo van: Ken je die nog? Ja? Nou die is dood. En maar roepen: oooooooh, wat hebben we toen gelachen, he? Ja nou !!! Laatst belde mij een dame met wie ik 33 jaar geleden gewerkt had en die ik daarna zeker 27 jaar niet had gezien. Ik vond haar toen al niet aardig, maar goed. Ze had notabene hemel en aarde bewogen om mij te vinden. Burgerlijke stand en weet ik wat ….. En toen ze me gevonden had, wou ze ‘verder gaan waar we gebleven waren’. Nou, mooi niet dus. Ik begin daar echt niet aan. 8)

    Like

  4. @Marina: ja, hoor…….ik zeg dat dan heel erg charmant met veel ‘dat ligt niet aan jou, maar aan mij’geroep…… Iemand heeft tegen mij eens gezegd: ik ken niemand die zo prima nee kan zeggen als jij.
    Het is een gave, he? * kijkt bescheiden *
    😀

    Like

  5. Er komt een foto deze kant op Kwebbel. Dus dat bepaal ik binnenkort wel even.
    Bovendien, ik ben zelf ook nog steeds net zo knap als 25 jaar terug. Misschien nog wel knapper!

    Like

  6. *buigt uit respect voor Wieneke*
    Mij lukt dat dus ook niet, nou ja, ik kan het wel maar vind het verschrikkelijk moeilijk om te zeggen dat ik geen behoefte heb om de draad op te pakken.
    Vooral wanneer die ander dat heel graag wil…..

    Like

Laat een reactie achter op Wieneke Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *