De zilvervloot

Vandaag hoorde ik op het journaal dat er in Nederland meer gespaard werd en tegelijkertijd werd er meer rood gestaan dan vorig jaar. Ik moest er even over nadenken maar het betekent dus gewoon dat iedereen geld van z'n lopende rekening overmaakt naar z'n spaarrekening. (Ja, je bent boekhouder of je bent het niet hè?) Gemiddeld staan we 2500 euro rood en samen hebben we 200.000.000.000 op de bank staan. En dat vind ik best toevallig, want als ze mij niet hadden meegerekend had er dus maar 199.999.999.933 op de gezamenlijke spaarrekeningen gestaan. (Ik ben aan het sparen voor een nieuwe auto.)

En we hadden ook nog wat kasgeld hier in de vorm van cd-bonnen. Daar heeft mevrouw Mack de dvd van live-aid van gekocht.
Dus de hele dag heeft de tv aangestaan, net als toen die dag in 1985.
Alleen waren we beide niet echt voorbereid op de beelden er doorheen van van honger stervende mensen, voor wie dit concert uiteindelijk georganiseerd werd. En ik moet zeggen dat het me nu meer deed dan toen. Moeders die hun uitgemergelde, huilende kinderen niks meer te eten konden geven is een beeld wat ik nog maar moeilijk met droge ogen kan aanzien. (Nog net.) Toen in 1984 is die hele hongersnood aan me voorbij gegaan doordat mijn vader ziek werd en begin '85 overleed, en als 15-jarige jongen ben je daar dan heel egoïstisch meer mee bezig dan met een miljoen hongerenden in Afrika.

Maar twintig jaar later wil ik dan alsnog mijn waardering uitspreken voor Bob Geldof, die Piet Hein (zilvervloot) en Feyenoord met geen woorden maar daden overtrof. En de opbrengst van de dvd gaat deze keer niet naar de tsunami, maar nog steeds naar Afrika.
En als je houdt van uren muziekherinneringen ophalen kun je de Live-aid dvd rustig kopen.

(hij kost wel 50 euro, maar aan dat spaartegoed van u te zien moet dat geen probleem zijn.)

Onbekend's avatar

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

8 gedachten over “De zilvervloot”

Zegt u het maar

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *